Απο τα οδοφραγματα της κερατεας
Στουσ δρομουσ τησ αθηνασ
Έχουν περάσει πάνω από 4 μήνες από το Σαββάτο 11/12 όταν οι κάτοικοι της Κερατέας θέλοντας να αντισταθούν στην υποβάθμιση της ζωής και της περιοχής τους κατάφεραν να σπάσουν την περιφρούρηση διμοιριών των ΜΑΤ και εισαγγελέα και να σταματήσουν την προσπάθεια να εισέλθουν στην περιοχή μηχανήματα για την κατασκευή ΧΥΤΑ.
Σήμερα 100+ ημέρες από την εισβολή των μπάτσων, οι οποίοι παραμένουν καθημερινά στην περιοχή, ο λαός της Κερατέας συνεχίζει να αντιστέκεται δυναμικά. Το μπλόκο στον κόμβο ΒΙΟΠΑ έχει εξελιχθεί στο επίκεντρο του αγώνα τους. Τις τελευταίες εβδομάδες γίνονται συνεχιζόμενες προσπάθειες των κυρίαρχων με μπροστάρηδες τα σκυλιά των ΜΑΤ που τους φυλάνε, να διαλύσουν τα μπλόκα χρησιμοποιώντας κάθε μέσο (ακόμα και με ελικόπτερο που συντονίζει τις κινήσεις και αύρα για την καταστολή των κατοίκων). Όλες αυτές οι προσπάθειες προσκρούουν στα άμεσα αντανακλαστικά των κατοίκων που μαζικά καταφθάνουν για να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν το μπλόκο με κάθε μέσο. Εδώ και 4 μήνες η Κερατέα αποτελεί εμπόλεμη ζώνη, με αντιμαχόμενες πλευρές: από τη μία πλευρά το σύνολο του λαού που αρνείται να συμβιβαστεί και να υποκύψει και απ’ την άλλη τους εντολοδόχους, μεγαλοεργολάβους, εμπόρους ανθρωπίνων ζωών παρέα με τα τσιράκια τους.
Η διαφοροποίηση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αγώνα των κατοίκων της Κερατέας αποτελούν από τη μία την αιτία του πολιτικού στοιχήματος για καταστολή του αγώνα τους και από την άλλη ένα παράδειγμα που έχει να προσφέρει πολλά στο ανατρεπτικό κίνημα. Η αποφασιστικότητα, η διάρκεια, τα μέσα, (σφοδρές συγκρούσεις, πέτρες, μολότοφ, οδοφράγματα, άρτια οργανωμένες καταδρομικές επιθέσεις σε μηχανήματα και ΜΑΤ), οι οριζόντιες και αυτοοργανωμένες δομές (συνελεύσεις), η κουλτούρα του δρόμου και της αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζόμενων, αποτελούν στοιχεία που οφείλουν να υιοθετηθούν και να αναπτυχθούν σε κάθε αγώνα.
Σε ένα κόσμο όπου η υπερκατανάλωση έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό, που τα πάντα πλέον εμπορεύονται, η διαχείριση των σκουπιδιών και της ρύπανσης δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Σε ένα ελληνικό κράτος που βλέπει τα οικονομικά του να καταβαραθρώνονται, ο μοναδικός τρόπος επιβολής είναι η τρομοκρατία, ο τεράστιος αριθμός των μπάτσων με το οπλοστάσιο τους, οι αναρίθμητοι ασφαλίτες, οι εκφοβισμοί. Δυστυχώς για αυτούς και τα αφεντικά τους, ένας αγώνας που απλά ξεκίνησε για την διαμαρτυρία κατασκευής ΧΥΤΑ τείνει να καταλήξει σε γεγονότα που μπορούν να χαρακτηριστούν ιστορικά. Η εξεγερτική διαδικασία με την συνεχιζόμενα αυξανόμενη συμμετοχή δεκάδων αλληλέγγυων, η αυτοοργάνωση των μπλόκων και η συμμετοχή των κατοίκων και σε διαφορετικές μορφές πάλης όπως οι γενικές απεργίες, το άνοιγμα των διοδίων, ο αποκλεισμός της Eurobank αποδεικνύουν πως στις παρούσες συνθήκες, η Κερατέα πραγματικά αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε γειτονιά.
Το κυρίαρχο κράτος με την συμπεριφορά του Πάγκαλου (παρότι γιαουρτωμένος) να καθυβρίζει και να στοχοποιεί ανθρώπους και πολιτικούς χώρους, με τις δηλώσεις Ραγκούση περί αποπεράτωσης του έργου με κάθε θυσία (άραγε ποιανών τη θυσία;) και με τους ρουφιάνους των Μ.Μ.Ε. να απαξιώνουν και να κατασυκοφάντουν την αντίσταση των κατοίκων, ως γνήσια τσιράκια των αφεντικών δείχνει ξεκάθαρα πως κυρίως για πολιτικούς λόγους πλέον δεν θα κάνουν πίσω. Η Κερατέα όμως περίτρανα αποδεικνύει πως ένας λαός αποφασισμένος, ένας λαός που αρπάζει τη ζωή στα χέρια του έχοντας με τη μεριά του το δίκαιο μπορεί να πετύχει πάρα πολλά. Αυτός ο αγώνας μπορεί και πρέπει να δικαιωθεί. Θα αποτελέσει νίκη για κάθε υγιές σκεπτόμενο και αγωνιζόμενο κομμάτι του λαού.
Η αλληλεγγυη ειναι το οπλο μασ
Εναντια στησ φυσησ την λεηλασια
Αγωνασ για την γη και την ελευθερια
