Vogliamo tutto e per tutti

Ο πόλεμος στη Συρία αποτελεί το επίκεντρο των ενδοκυριαρχικών συγκρούσεων. Το πεδίο που δοκιμάζονται οι πολεμικές μηχανές και συγκροτούνται τα εξουσιαστικά στρατόπεδα. Από την μία οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Γερμανία, το Ισραήλ και από την άλλη η Ρωσία και το Ιράν, με την Τουρκία να αναβαθμίζει συνεχώς τη θέση της. Ενώ γύρω τους συσπειρώνονται τα λιγότερο ισχυρά κράτη, συνοδοιπόροι τους.

Η δολοφονία του Ιρανού στρατιωτικού ηγέτη Σολεϊμανί κι επτά στρατηγών, η ιρανική επίθεση σε αμερικάνικη βάση στο Ιράκ, οι αγωγοί φυσικού αερίου, οι ΑΟΖ, ο πόλεμος στη Λιβύη και την Υεμένη… αποτελούν επεισόδια ενός συνεχώς κλιμακούμενου πολέμου για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τον παγκόσμιο έλεγχο και την ηγεμονία.

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο στο άρμα της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, μέσα από τις συμφωνίες με Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο, τη συμφωνία με ΗΠΑ για ενίσχυση και επέκταση των βάσεων σε Άραξο, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Ανδραβίδα, Στεφανοβίκειο, Σούδα, την αποστολή δυνάμεων και αντιπυραυλικών συστημάτων Patriot στη Σαουδική Αραβία και τη νέα πολεμική συμφωνία με τη Γαλλία επιχειρεί να ενισχύσει τη θέση του στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και να ελέγξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών πόρων.

Σε κάθε ενδοκαπιταλιστική πολεμική σύγκρουση το αίμα των πληβείων που χύνεται στα ένδοξα πεδία των μαχών θεμελιώνει την κυριαρχία των νικητών και γεμίζει τα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών.

Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών

Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την αναρχία και τον κομμουνισμό

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

Στις 17 Γενάρη 2013, οι φασίστες Διονύσης Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος δολοφονούν εν ψυχρό τον μετανάστη εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν, στα Άνω Πετράλωνα.

H δολοφονία Λουκμάν δεν ήταν η πρώτη, ούτε και η τελευταία. Ο Παύλος Φύσσας, ο/η Ζ. Κωστόπουλος/Zackie Oh, η Ε. Τοπαλούδη, ο P. Zifle, η Α. Πέτρου, ο Εμπουκά Μαμασουμπέκ… και η λίστα δεν έχει τέλος. Κράτος, κεφάλαιο και οι φασιστικές τους συμμορίες δολοφονούν. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει στην πατριαρχική, ορθόδοξη, εθνοετεροκανονικότητα της ελεύθερης αγοράς αντιμετωπίζεται με βία, απαξίωση και στοχοποίηση. Continue reading →

Κανένας και καμία μόνος/η  απέναντι στην κρατική καταστολή

Για ακόμη μια φορά στις 6 Δεκέμβρη 2019, χιλιάδες κόσμου κατέβηκαν στους δρόμους σε όλη την Ελλάδα στην πορεία μνήμης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, δολοφονημένου από τους μπάτσους Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη, και κρατώντας ζωντανή τη φλόγα της εξέγερσης που άναψε τον Δεκέμβρη του 2008. Αγωνιστές/ριες διαδήλωσαν ενάντια στις κρατικές δολοφονίες των ένστολων σκουπιδιών και την κατασταλτική επίθεση που έχει εξαπολύσει η δεξιά κρατική διαχείριση, προσπαθώντας να κάμψει όσους αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και δεν σκύβουν το κεφάλι. Μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν ξανά και σε συνδυασμό με το κρεσέντο βίας και αυταρχισμού που έχει προηγηθεί. Προσπάθησαν να σπείρουν τον τρόμο ώστε ο κόσμος να μην κατέβει στους δρόμους. Η τεράστια συμμετοχή όσων επιλέγουν να αντισταθούν αμφισβήτησε έμπρακτα την κρατική τρομοκρατία. Οι πραίτορες της δημοκρατίας ξέσπασαν ξανά την κατασταλτική τους μανία σε όσους επέλεξαν να βρεθούν στους  δρόμους.

Στην Αθήνα, μετά την λήξη της πορείας, στην γειτονιά των Εξαρχείων οι μπάτσοι επιτέθηκαν απρόκλητα στους συγκεντρωμένους/ες ξυλοκοπώντας και προβαίνοντας σε βασανισμούς με 50 βίαιες προσαγωγές εκ των οποίων οι  11 αναβαθμίστηκαν σε συλλήψεις κακουργηματικού χαρακτήρα. Οι συλληφθέντες/εισες  πέρασαν από εισαγγελέα και ανακριτή καια αφέθηκαν με περιοριστικούς όρους. Στην Πάτρα κατά την διάρκεια την πορείας ξεσπούν συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες προχωρούν σε ευθείες βολές χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης, σε βίαιες προσαγωγές και σε τραυματισμούς συντρόφων/ισσών. Οι προσαγωγές φτάνουν τις 19, οι 7 μετατρέπονται σε συλλήψεις εκ των οποίων οι 4 συλληφθέντες βαρύνονται με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Οι 5 συλληφθέντες/είσες κρατούνται μέχρι σήμερα στην γενική διεύθυνση Πάτρας και περνάνε αύριο Τρίτη 10/12 από ανακριτή.

Για ακόμη μια φορά οι ένστολοι δολοφόνοι προέβησαν σε ξυλοδαρμούς, σεξιστικές επιθέσεις και βασανιστήρια με σεξουαλικό περιεχόμενο προκειμένου να επιβάλλουν τη δημοκρατία και να σπείρουν τον τρόμο.

Οι επιθέσεις δεν μας τρομοκρατούν, μας πεισμώνουν

Αλληλεγγύη στους/στις συλληφθέντες/είσες σε Πάτρα και Αθήνα

Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

Εξέγερση του Δεκέμβρη 2008

Τότε που κατέρρευσαν οι εξουσιαστικές νομοτέλειες και φάνηκε το μονοπάτι για την συνολική ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Τότε που χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, για να εκφράσουν την οργή τους, για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη.

Τότε που η ουτοπία χάραξε τα σημάδια της στους δρόμους και στα κτήρια των πόλεων.

Το περιβόητο «Νόμος και Τάξη» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κρεσέντο τρομοκρατίας, αυταρχισμού και επίδειξης δύναμης, το οποίο εφαρμόζει η δεξιά κρατική διαχείριση κινητοποιώντας τεράστιες δυνάμεις ενόπλων και πραγματοποιώντας εκκενώσεις πολλών καταλήψεων, όπου διέμεναν κυρίως μετανάστριες-ες (Σπύρου Τρικούπη 15-17, Όνειρο, 5^ο Σχολείο, Αχαρνών και Μάγερ, Μπουμπουλίνας) ή που αποτελούν κέντρα αγώνα (GARE, Rosa de Foc, Palmares, Βανκούβερ, στέκι ΑΣΟΕΕ) στην περιοχή των Εξαρχείων και του κέντρου της Αθήνας. Οι πάνοπλοι αστυνομικοί οδήγησαν εκατοντάδες μετανάστες-τριες και ανήλικα παιδιά στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη και στη συνέχεια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ταυτόχρονα οι στρατοπεδευμένες δυνάμεις καταστολής και οι ένοπλες περιπολίες στη γειτονιά των Εξαρχείων και ευρύτερα στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, λειτουργούν σαν στρατός κατοχής με επιθέσεις, λεκτικές προκλήσεις, σεξιστικές παρενοχλήσεις, χρήση χημικών εναντίον κατειλημμένων χώρων και αγωνιζόμενων ανθρώπων, με αποκορύφωμα τους ξυλοδαρμούς, τα βασανιστήρια, τις συλλήψεις και την απαγόρευση κυκλοφορίας στην επέτειο του Πολυτεχνείου.

Η επιλογή του κράτους να θέσει ως πρωτεύον κατασταλτικό στόχο τις καταλήψεις και τη γειτονιά των Εξαρχείων δεν είναι τυχαία. Τα Εξάρχεια είναι μια περιοχή που φιλοξενεί ένα μωσαϊκό ατόμων και συλλογικοτήτων που αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι χώροι αγώνα και αυτοοργάνωσης, όπως είναι και οι καταλήψεις, αποτελούν ανάχωμα στα καταστροφικά σχέδια και ταυτόχρονα την εδαφικοποιημένη αμφισβήτηση του κόσμου της εξουσίας. Ενός κόσμου που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου όλα αποτελούν εμπόρευμα και η μέγιστη αξία είναι το κέρδος των αφεντικών. Η γενικευμένη επίθεση στοχεύει στον εκφοβισμό των πολιτικών υποκειμένων και την κάμψη των αγώνων, ενώ παράλληλα κανονικοποιεί την μπατσοκρατία στο κέντρο της μητρόπολης και την ασύμμετρη βία από το κράτος. Τα Εξάρχεια βρέθηκαν, όχι τυχαία, στο κέντρο της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 και αποτέλεσαν, αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν σημείο αναφοράς για τις αγωνιζόμενες-ους. Είναι η γειτονιά της οποίας η καθυπόταξη αποτελεί στοίχημα για τους σημερινούς πολιτικούς διαχειριστές, οι οποίοι δεν συγχωρούν τις εξεγερμένες-ους που τάραξαν τον ύπνο τους και αμφισβήτησαν την καθεστηκυία τάξη.

Στις 6 Δεκέμβρη 2008 ο 15χρoνος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων της δημοκρατίας στην περιοχή των Εξαρχείων. Για άλλη μία φορά το όπλο ενός μπάτσου «εκπυρσοκρότησε τυχαία», μια ακόμη «παρεξήγηση»… Μια ακόμη αστυνομική δολοφονία που προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων του κράτους. Από τα πρώτα λεπτά της δολοφονίας ξέσπασαν άγριες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, έγιναν καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων, σχολείων από μαθητές και δημόσιων κτηρίων. Η εξέγερση εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Continue reading →

Στο λυκόφως της δεκαετίας μας, μιας δεκαετίας που συνταράχθηκε από τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης που σαν ντόμινο εξαπλώθηκαν από την Τυνησία και την Αίγυπτο ως τη Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν, ένα κομμάτι του πλανήτη βρίσκεται ξανά στις φλόγες της εξέγερσης: Γαλλία, Λίβανος, Ιράκ, Χονγκ Κονγκ, Καταλονία, Εκουαδόρ, Αϊτή, Χιλή… Με διαφορετικά κοινωνικά φόντα, με διαφορετικά κοινωνικά αιτήματα, με τεράστιες χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ τους, καταπιεσμένοι πληθυσμοί υψώνουν το λάβαρο της εξέγερσης, καταλαμβάνουν δρόμους, αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη που τους καταπιέζει, διασαλεύουν την κοινωνική ομαλότητα. Πάνω από όλα όμως αποδεικνύουν πως η σταθερότητα των κάθε είδους κυριαρχικών μοντέλων εξουσίας είναι εύθραυστη και χρειάζεται μεγάλες δόσεις απροκάλυπτης κρατικής βίας και τρομοκρατίας για να επιβληθεί. Είτε πρόκειται για αυτονομιστικά κινήματα με όλες τις επιμέρους τάσεις και αντιφάσεις τους (Καταλονία, Χονγκ Κονγκ), είτε για μαζικά ξεσπάσματα ενάντια στην απόλυτη εξαθλίωση (Αϊτή), είτε για μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική διαφθορά (Λίβανος), είτε τέλος για μια εναντίωση που ξεκίνησε ενάντια στην επιβολή μέτρων μιας νεοφιλελεύθερης ατζέντας (Γαλλία, Εκουαδόρ, Χιλή) πρόκειται για το κύμα μιας διάχυτης αμφισβήτησης των σύγχρονων όρων καταπίεσης που αρχίζει και εξαπλώνεται στον κόσμο χωρίς κανείς να ξέρει ή να μπορεί να πει που θα ξεσπάσει αύριο το επόμενο κρούσμα κοινωνικής ανταρσίας και ποια αφορμή θα βρει για να εκδηλωθεί. Continue reading →

Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου, μετά από πρωτοβουλία της Συνέλευσης καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/τριών, μεταναστών-προσφύγων, αλληλέγγυων, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση αλληλεγγύης σε μετανάστες/-τριες και στους χώρους αγώνα και ενάντια σε κράτος και καπιταλιστική ανάπτυξη. Στην πορεία καλέσαμε και σαν αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti με κεντρικό σύνθημα «Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τις αυτοοργανωμένες δομές / Φωτιά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών». Η πορεία αποτέλεσε μια ακόμα απάντηση στις εκκενώσεις των καταλήψεων στέγασης μεταναστριών-ων και των αυτοοργανωμένων δομών και τις κατασταλτικές κινήσεις  ενάντια στον κόσμο του αγώνα.

Το διάστημα των βδομάδων πριν την διαδήλωση οργανώσαμε μια μεγάλη καμπάνια αντιπληροφόρησης και προπαγάνδισης της στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Κουκακίου, του Νέου Κόσμου, της Νέας Σμύρνης, του Κεραμεικού και των Εξαρχείων. Πραγματοποιήσαμε αφισοκολλήσεις, μοιράσματα κειμένων σε σταθμούς ΗΣΑΠ και ΜΕΤΡΟ, παρεμβάσεις σε σχολεία (12^ο Πετραλώνων, 43^ο Νέου Κόσμου), τοποθετήσαμε πανό σε κεντρικά σημεία των γειτονιών. Συμμετείχαμε στην συγκέντρωση-παρέμβαση στην πλατεία του Άγιου Παντελεήμονα, την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, που οργάνωσε η Συνέλευση καταλήψεων, συλλογικοτήτων, διεθνιστών/τριών, μεταναστών-προσφύγων, αλληλέγγυων.

Το κάλεσμα της πορείας μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες (αγγλικά, φαρσί, αραβικά, ρουμανικά), για να μπορέσουμε να το επικοινωνήσουμε με τις μετανάστριες και τους μετανάστες, ώστε να πλαισιώσουν την διαδήλωση και ως μια ακόμη κίνηση προς την κατεύθυνση της οικοδόμησης σχέσεων εμπιστοσύνης και κοινοτήτων αγώνα μεταξύ ντόπιων και μεταναστών.

Το πρωί του Σαββάτου το κράτος ως μια κίνηση επίδειξης πυγμής επέλεξε να εκκενώσει την κατάληψη ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ ΑΠΑΡΤΜΑΝ επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να μας τρομοκρατήσει. Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι που βρέθηκαν άμεσα έξω από την κατάληψη εμπόδισαν με όποιο τρόπο μπόρεσαν την επιχειρούμενη εκκένωση στέλνοντας το μήνυμα ότι τις καταλήψεις δεν τις παραδίδουμε αμαχητί και ότι θα την ξαναπάρουμε πίσω. Continue reading →

Παρεμβάσεις ενόψει της διαδήλωσης του Σαββάτου 2 Νοέμβρη 2019 πραγματοποιούνται στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Κουκακίου, της Νέας Σμύρνης και του Νέου Κόσμου.

Αφισοκολλήσεις, τοποθέτηση πανό, μοιράσματα κειμένων σε σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και σε σχολεία (12° και 36° Κάτω Πετραλώνων, 43° Νέου Κόσμου) πραγματοποιούνται από την αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti και θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες, μέχρι τη διαδήλωση του Σαββάτου 2 Νοεμβρίου 2019.

Continue reading →

Αλληλεγγύη στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της Rojava. Το ελάχιστο σινιάλο αλληλεγγύης… συνθήματα στις γειτονιές της Νέας Σμύρνης και του Νέου Κόσμου.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τις αυτοοργανωμένες δομές-Φωτιά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών

Να στήσουμε αναχώματα στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα

Σε ένα κρεσέντο αστυνομοκρατίας και επίδειξης δύναμης και κινητοποιώντας τεράστιες δυνάμεις ενόπλων η νέα δεξιά κρατική διαχείριση έχει πραγματοποιήσει εισβολή και εκκένωση πολλών καταλήψεων, όπου διέμεναν κυρίως μετανάστριες-ες (Σπύρου Τρικούπη 15-17, Όνειρο, 5ο Σχολείο, Αχαρνών και Μάγερ) ή που αποτελούν κέντρα αγώνα (GARE, Rosa de Foc) στην περιοχή των Εξαρχείων και του κέντρου της Αθήνας. Οι πάνοπλοι αστυνομικοί οδήγησαν εκατοντάδες μετανάστες-τριες και ανήλικα παιδιά στα κρατητήρια της ΕΛΑΣ στην Πέτρου Ράλλη και στη συνέχεια σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης (αυτά που το κράτος βαφτίζει ως κέντρα φιλοξενίας), προκειμένου να ζήσουν απομονωμένοι-ες από τον κοινωνικό ιστό και εξαρτημένες-οι αποκλειστικά από τους μηχανισμούς του κράτους και των θεσμικά αναγνωρισμένων ΜΚΟ. Στη συνέχεια, οι είσοδοι των κτιρίων χτίστηκαν και στήθηκαν μόνιμες ένοπλες φρουρές εντείνοντας περαιτέρω το κλίμα τρομοκρατίας και αστυνομοκρατίας που επιχειρείται να επιβληθεί στη γειτονιά των Εξαρχείων και ευρύτερα στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας. Παράλληλα, στην περιοχή των Εξαρχείων σημειώνονται από τους μπάτσους, οι οποίοι λειτουργούν σαν στρατός κατοχής, πλήθος επιθέσεων, λεκτικών προκλήσεων, χρήση χημικών εναντίον κατειλημμένων χώρων και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Continue reading →