Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης…Πόλεμος στα κράτη και τα αφεντικά

Posted on October 6, 2018 by vogliamo

Συγκέντρωση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας / Παρασκευή 12 Οκτώβρη / 18:30

Η ολική άρνηση στράτευσης είναι η ρηξιακή εναντίωση συνολικά στον θεσμό του στρατού, με την άρνηση υπηρεσίας της στρατιωτικής ή οποιασδήποτε εναλλακτικής θητείας. Είναι η πάγια άρνηση συνεργασίας με τον πιο βίαιο μηχανισμό του κράτους. Η άρνηση να γίνουμε συμμέτοχοι στις τρέχουσες και τις επερχόμενες πολεμικές επιχειρήσεις, στις μαζικές οργανωμένες δολοφονίες για τα αφεντικά.

Οι ολικοί αρνητές στράτευσης, κινούμενοι από πολιτικά κίνητρα, αρνούνται να υπηρετήσουν έναν μηχανισμό που στο εσωτερικό υπηρετεί την κατήχηση στα εθνικιστικά ιδεώδη, τον μιλιταρισμό, και ενίοτε την καταστολή, και στο εξωτερικό συμβάλλει στην άσκηση μαζικής βίας, την καταλήστευση και εξόντωση ολόκληρων περιοχών και πληθυσμών. Προχωρούν μάλιστα αυτές τις αρνήσεις τους με δημόσιες και ενυπόγραφες πολιτικές δηλώσεις.

Μέσα σε ένα παγκόσμιο τοπίο το οποίο συνθέτουν ο πόλεμος, οι οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις, η όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών για τον παγκόσμιο έλεγχο και την ηγεμονία, η συγκυρία της μακρόχρονης οικονομικής και πολιτικής κρίσης, η λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και των ανθρώπινων κοινωνιών, γίνεται περισσότερο κατανοητό τώρα παρά ποτέ, ότι το μοναδικό μέλλον που έχουν να μας προσφέρουν ο καπιταλισμός και κάθε κρατική μορφή οργάνωσης είναι η καταστροφή και ο θάνατος. Continue reading →

Posted in Αφίσες, Κεντρικές Διαδικασίες | Leave a comment

Πορεία για την δολοφονία του ΖΑΚ/της ZACKIE OH! Σάββατο 13 Οκτώβρη 2018, πλ. Μοναστηρακίου, 12μμ

Posted on October 3, 2018 by vogliamo

Όταν η βία δεν καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται

Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου το μεσημέρι ένα άτομο εισέρχεται σε ένα κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος στην Ομόνοια, ενώ ο ιδιοκτήτης απουσιάζει(;), μέσα στο οποίο εγκλωβίζεται όταν η πόρτα σφραγίζει αυτόματα. Στην προσπάθειά να εξέλθει, προσπαθεί να σπάσει με έναν πυροσβεστήρα την τζαμένια πόρτα της εισόδου και αποτυγχάνει. Βρίσκει διέξοδο από την βιτρίνα σερνόμενος. Ο ιδιοκτήτης και ένας ακόμη άνδρας τον κλοτσούν με σφοδρότητα και επαναλαμβανόμενα πάνω στην σπασμένη τζαμαρία, έως ότου ένας από το συγκεντρωμένο πλήθος παρεμβαίνει προκειμένου να σταματήσουν την βιαιοπραγία και την αυτοδικία. Διασώστες του ΕΚΑΒ που βρίσκονται εκεί με τις μηχανές τους ξεκινούν να του παρέχουν τις πρώτες βοήθειες. Το νεαρό άτομο κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει, αλλά τουλάχιστον οχτώ μπάτσοι έχουν πέσει από πάνω του. Το δεύτερο λιντσάρισμα μόλις έχει ξεκινήσει, αυτή την φορά όχι από «αγανακτισμένους πολίτες» αλλά από το επίσημο κρατικό μονοπώλιο στην βία. Λίγη ώρα αργότερα ο νέος αφήνει την τελευταία του πνοή δεμένος πισθάγκωνα με χειροπέδες μέσα στο ασθενοφόρο. Η είδηση της δολοφονίας του νεαρού σκάει σε ειδησεογραφικά σάιτ και κανάλια ως πολύ πιασάρικη ιστορία: «ένας «ληστής» εγκλωβίστηκε σε ένα άδειο κοσμηματοπωλείο και πέθανε προσπαθώντας να διαφύγει σπάζοντας την τζαμαρία στο κέντρο της Αθήνας το οποίο μαστίζεται από την παραβατικότητα και την αμέλεια της πολιτείας». Η ύπαρξη, μάλλον, του βίντεο είναι αυτή που ασκεί πίεση στους κλειδοκράτορες της διαμόρφωσης της περίφημης «κοινής» γνώμης να προβάλλουν την είδηση και την εικόνα. Το συγκεκριμένο γεγονός όμως εμπεριέχει μια έκπληξη τόσο για το αδηφάγο τηλεοπτικό κοινό όσο και για τους «δημοσιογράφους». Το θύμα έχει ονοματεπώνυμο, δεν είναι ένας ακόμη ανώνυμος φτωχοδιάβολος και έχει ακτιβιστική δράση στο κίνημα ΛΟΑΤΚΙ+… Είναι ο Ζακ Κωστόπουλος! Continue reading →

Posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα | Leave a comment

Η υπομονή, η απογοήτευση, ο ατομισμός και ο κανιβαλισμός στρώνουν τον δρόμο προς την βαρβαρότητα και είναι ο δρόμος που μας υποδεικνύει κάθε εξουσία

Posted on October 2, 2018 by vogliamo

Μέσα σε ένα παγκόσμιο τοπίο το οποίο συνθέτουν ο πόλεμος, οι οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις, η όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών για τον παγκόσμιο έλεγχο και την ηγεμονία, η λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και των ανθρώπινων κοινωνιών, γίνεται περισσότερο κατανοητό τώρα παρά ποτέ, ότι η εξαθλίωση, η πλήρης υποταγή και η εξόντωση μας αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την διαιώνιση του συστήματος. Το μοναδικό μέλλον που έχουν να μας προσφέρουν ο καπιταλισμός και κάθε κρατική μορφή οργάνωσης είναι η καταστροφή και ο θάνατος.

Οι πολεμικές επιχειρήσεις στα διάφορα σημεία του πλανήτη και κυρίως στο συριακό έδαφος δεν αποτελούν μια μεμονωμένη σύγκρουση, είναι η συμπύκνωση των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών για τον παγκόσμιο έλεγχο και την ηγεμονία. Στην Σύρια εμπλέκονται οι δύο μεγάλες δυνάμεις Η.Π.Α., με τη σύμμαχο τους Ε.Ε. (μέλος της οποίας είναι και το ελληνικό κράτος) και η Ρωσία, καθώς και περιφερειακές δυνάμεις όπως η Τουρκία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, οι οποίες επιθυμούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα από το διαφαινόμενο ξαναμοίρασμα του κόσμου. Και αν οι Η.Π.Α. συνεχίζουν να διατηρούν την πρωτοκαθεδρία τόσο στο δυτικό μπλοκ εξουσίας (ΝΑΤΟ-Ε.Ε.) όσο και παγκόσμια, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να συντελούνται (για διάφορους λόγους) κραδασμοί στην παντοδυναμία τους, κάτι που έχει κάνει τον βασικό τους αντίπαλο τη Ρωσία να πιστεύει ότι οι συσχετισμοί δύναμης μπορούν να αλλάξουν προς όφελός της.

Παράλληλα, η αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών ισχύος καθορίζει τις κινήσεις και τις συμμαχίες μιας σειράς κρατών, λιγότερο ή περισσότερο ισχυρών, με στόχο περισσότερη εξουσία και πλούτο. Αυτό μας δείχνουν και τα όσα συμβαίνουν στην νοτιοανατολική Μεσόγειο με φόντο τις Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες), όπου το ελληνικό κράτος έχει συνάψει συμφωνίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κύπρο μεταξύ άλλων και για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στα νότια της κυπριακής νήσου, ενώ ταυτόχρονα μέσω των συμμαχιών του επιδιώκει να ενισχύσει τη θέση του τόσο στην ευρύτερη περιοχή, όσο και απέναντι στο τουρκικό κράτος, σε αυτήν την ανέκαθεν «ανταγωνιστική γειτνίαση». Σε αυτήν την κατεύθυνση το ελληνικό κράτος, ως μέλος του ΝΑΤΟ, παρέχει οτιδήποτε του ζητηθεί προκειμένου να ενισχυθούν οι υπάρχουσες αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις (Σούδα, Άραξος) και να εγκατασταθούν νέες, όπως στην πόλη της Λάρισας ή στην Αλεξανδρούπολη.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο επανήλθε το μακεδονικό ζήτημα εξαιτίας της επιδιωκόμενης διεύρυνσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δύο υπερκρατικών μηχανισμών οικονομικής και στρατιωτικής επιβολής. Η Ελλάδα είναι ήδη μέλος των δύο αυτών μηχανισμών και η Μακεδονία επιδιώκει την ένταξή της. Μέσω της διαπραγμάτευσης, για το όνομα και τα δύο κράτη στοχεύουν να πετύχουν πιο ευνοϊκούς όρους και να ισχυροποιήσουν τη θέση τους το ένα απέναντι στο άλλο εντός της μελλοντικής τους συμμαχίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ταυτόχρονα, καθοριστικές για την διαμόρφωση της κατάστασης και της επανεκκίνησης του «μακεδονικού ζητήματος» είναι οι επιδιώξεις τόσο του ελληνικού κεφαλαίου, για περαιτέρω επέκταση στην γείτονα χώρα, όσο και του ελληνικού κράτους για την προστασία και προώθηση των οικονομικών του συμφερόντων και την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον ρόλο του τουρκικού κράτους, το οποίο επιχειρεί να προωθήσει τους δικούς του σχεδιασμούς τόσο στα Βαλκάνια όσο και στη Μέση Ανατολή. Δηλαδή το θέμα ξανάνοιξε για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμφερόντων των κυρίαρχων. Για αυτό υποκινούνται οι εθνικισμοί και από τις δύο πλευρές των συνόρων και δημιουργείται πόλωση. Continue reading →

Posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα | Leave a comment

Παρέμβαση με πανό στις γειτονιές μας…

Posted on September 25, 2018 by vogliamo

Πανό τοποθετήθηκαν τις τελευταίες μέρες σε κεντρικά σημεία των Πετραλώνων, του Κουκακίου, του Νέου Κόσμου και της Νέας Σμύρνης.

Posted in Στους δρόμους των γειτονίων μας | Leave a comment

ΔΙΑΔΉΛΩΣΗ αντίστασης και μνήμης για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη, 18:00, πλ. Λαού, Κερατσίνι

Posted on September 11, 2018 by vogliamo

Ο Παύλος Φύσσας ζει-Τσακίστε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά

 5 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και τον φασίστα Γ. Ρουπακιά.

Ο φασισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πάζλ που συνθέτουν οι κυβερνώντες και τα «δημοκρατικά τόξα», οι δικαστές, οι μπάτσοι. Λειτουργεί ως ο πιο πιστός υπηρέτης του κεφαλαίου τόσο στο κοινοβούλιο (κατάργηση 8ώρου, μέτρα υπέρ των εφοπλιστών…) όσο και στους δρόμους (απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, εργοδοτικά σωματεία…). Είναι απαραίτητο εργαλείο της εξουσίας ενάντια στους «παρείσακτους»(επιθέσεις σε καταλήψεις στέγης, σε μετανάστες-τριες, σε οποιονδήποτε δεν χωράει στην ιδεοληψία τους). Αποτελεί το μακρύ χέρι της καταστολής και τον παρακρατικό μηχανισμό που χρειάζεται ο κάθε κρατικός Λεβιάθαν για να τρομοκρατήσει, να ελέγξει και να εξουδετερώσει όσους αμφισβητούν την καθιστικιαία τάξη (επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους αγώνα, σε αγωνιστές-τριες). Οι φασίστες είναι γνήσιοι αντιπρόσωποι του υποκριτικού αστικοδημοκρατικού καθεστώτος (πουλούν «στημένο» ανθρωπισμό στα κανάλια εν μέσω καταστροφής, ενώ μέλη τους πλιατσικολογούν στα καμμένα).

Ο φασισμός υπήρξε ο μεγάλος κερδισμένος των εθνικιστικών συλλαλητηρίων, τα οποία λειτούργησαν σαν μια συμφωνική ορχήστρα. Ο όχλος-χυλός πατριωτών ψηφοφόρων, ψεκασμένων, χριστιανοταλιμπάν, μακεδονομάχων και απολιτίκ πανηγυρτζήδων με μαεστρία αβάνταρε το εθνικιστικό κρεσέντο και την γραμμή κρούσης, τα πρώτα βιολιά, τους νεοναζί της χρυσής αυγής, τους φασίστες χούλιγκαν, που έδρασαν με τις πλάτες των μπάτσων.

Το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας ξανάνοιξε για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμφερόντων των κυρίαρχων (διεύρυνση ΕΕ και ΝΑΤΟ, βλέψεων των κρατών της περιοχής και του ελληνικού κεφαλαίου). Την στιγμή δε που πνέει ούριος άνεμος για την ακροδεξιά στον δυτικό κόσμο και μέσα σε ένα παγκόσμιο τοπίο με πόλεμους, οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις, τεράστιες μεταναστευτικές ροές και συνεχής όξυνση των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών για την ανακατανομή του παγκόσμιου ελέγχου και την ηγεμονία.

Το δίλημμα που τίθεται είναι: ή με την εξουσία ή με το αγωνιστικό και ανατρεπτικό κομμάτι της κοινωνίας. Γιατί ο εχθρός δεν είναι εθνικός, είναι ταξικός. Για αυτό ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τις φασιστικές εφεδρείες τους. Περνάει και μέσα από την αποδόμηση της πατριωτικής φενάκης, αλλά και την συνεχή διεκδίκηση του αστικού χώρου, όπου πρέπει να αμφισβητήσουμε με τον λόγο μας, να αναχαιτίσουμε με τις δράσεις μας και να απομονώσουμε τους κάθε λογής φασίστες. Ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Ο δικός μας αγώνας είναι διεθνιστικός, ενάντια σε ότι χωρίζει τους ανθρώπους, ενάντια σε πατρίδες και σύνορα, ενάντια στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία.

Κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών ενάντια στους εθνικισμούς, τον φασισμό, την μισαλλοδοξία και τον πόλεμο, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.

ΔΙΑΔΉΛΩΣΗ αντίστασης και μνήμης για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα

Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη, 18:00, πλ. Λαού, Κερατσίνι

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

Posted in Αφίσες | Leave a comment