Vogliamo tutto e per tutti

Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, από 8 Ιανουαρίου, Δημήτρη Κουφοντίνα τοποθετήσαμε πανό σε κεντρικά σημεία των γειτονιών των Πετραλώνων, του Κουκακίου, του Νέου Κόσμου και της Νέας Σμύρνης. Παράλληλα κολλιούνται αφίσες για τη συγκέντρωση αλληλεγγύης την Τρίτη 19 Ιανουαρίου στα Προπύλαια στις 17:30, στο πλαίσιο της πανελλαδικής μέρας δράσης και αλληλεγγύης στον απεργό πείνας .

Να σταθούμε δίπλα στον αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα και να αγωνιστούμε για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας από 8 Ιανουαρίου Δημήτρη Κουφοντίνα

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά

Εν μέσω πανδημίας, όπου οι κυρίαρχοι φλυαρούν για ανθρώπινες ζωές και για τη δημόσια υγεία, οι φυλακές, όπως και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών/ών, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας. Αναδεικνύουν τη δολοφονική φύση του κράτους και το γεγονός ότι ενδιαφέρεται μόνο να διατηρήσει τα προνόμια και τα κέρδη των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Το μόνο που «διασφαλίζει» στην πλειοψηφία της κοινωνίας είναι εγκλεισμός, καταστολή, ταξική υγειονομική περίθαλψη, φτώχεια και θάνατο. Η κατάσταση στις φυλακές καταδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο όλα τα παραπάνω. Continue reading →

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας από 8 Ιανουαρίου Δημήτρη Κουφοντίνα

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά

Εν μέσω πανδημίας, όπου οι κυρίαρχοι φλυαρούν για ανθρώπινες ζωές και για τη δημόσια υγεία, οι φυλακές, όπως και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών/ών, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας. Αναδεικνύουν τη δολοφονική φύση του κράτους και το γεγονός ότι ενδιαφέρεται μόνο να διατηρήσει τα προνόμια και τα κέρδη των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Το μόνο που «διασφαλίζει» στην πλειοψηφία της κοινωνίας είναι εγκλεισμός, καταστολή, ταξική υγειονομική περίθαλψη, φτώχεια και θάνατο. Η κατάσταση στις φυλακές καταδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο όλα τα παραπάνω.

Αυτήν τη στιγμή, στις ελληνικές φυλακές συνωστίζονται περίπου 12.000 κρατούμενοι/ες, ενώ η χωρητικότητά τους δεν ξεπερνάει τις 10.000. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι από ανεπαρκής έως και ανύπαρκτη. Εκατοντάδες κρατούμενες/οι νοσούν από τον covid-19. Στις φυλακές των Διαβατών ήδη 3 κρατούμενοι έχουν χάσει την ζωή τους, ενώ σε όποιες φυλακές εμφανίζονται κρούσματα το Υπουργείο και η Διεύθυνση με την συνενοχή του ΕΟΔΥ εφαρμόζουν ένα και μοναδικό μέτρο, αυτό της απομόνωσης των κρατουμένων σε θαλάμους, όπου στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο και χωρίς καμία απολύτως υγειονομική φροντίδα και στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης.

Το ελληνικό κράτος, μέσω της προϊσταμένης της Γενικής Γραμματείας Αντιεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, αντί για λήψη μέτρων, έστω και μερικής αποσυμφόρησης των φυλακών, επέλεξε την αναστολή των επισκεπτηρίων και των αδειών, την απαγόρευση της λήψης τροφίμων και ρουχισμού για τις έγκλειστες/ους, την σκληρή καταστολή κάθε εστίας αντίδρασης και διαμαρτυρίας (ξυλοδαρμός γυναικών κρατούμενων στη Θήβα από ΜΑΤ, εκδικητικές μεταγωγές κρατουμένων), τις συνεχείς εφόδους στα κελιά που συνοδεύονται από εξευτελιστική μεταχείριση, ξυλοδαρμούς, σπασίματα και καταστροφές των προσωπικών ειδών των φυλακισμένων. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία, ούτε αποτελούν εξαίρεση, είναι η νέα καθημερινότητα που επιχειρείται να επιβληθεί στις ελληνικές φυλακές. Και φυσικά η προστασία των κρατουμένων από την πανδημία δεν αποτελεί αντικείμενο μέριμνας. Continue reading →

Από τη διαχείριση του Covid 19…

Τους τελευταίους οχτώ μήνες βρισκόμαστε μπροστά στην προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης με αφορμή την διαχείριση του Covid 19. Το κράτος διαχειρίζεται την υγειονομική κρίση με τον προσφιλέστερο του τρόπο: επιβάλλοντας απαγορεύσεις, κανονικοποιώντας την εποπτεία, την καταστολή, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Μας βομβαρδίζει καθημερινά μέσω χρηματοδοτούμενων MMΕ και «αντικειμενικών» επιστημόνων με «ατομική ευθύνη» μετακυλώντας την δική του ευθύνη για την εδώ και χρόνια μεθοδευμένη υποστελέχωση, υποχρηματοδότηση και απαξίωση του συστήματος υγείας. Η υποβάθμιση του συστήματος υγείας συνακολουθείται από την αναβάθμιση των κατασταλτικών δυνάμεων, ως διαχειριστές ακόμη και της πανδημίας.

Η διαχείριση του Covid 19 είναι ένα ακόμα πεδίο άσκησης ταξικής πολιτικής που καταδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο την δολοφονική και αντικοινωνική φύση της βιοπολιτικής του κράτους. Ενώ παρουσιάζει τα μέτρα απαγόρευσης συναθροίσεων και συνωστισμού ως μέτρα προστασίας από τον Covid 19, ταυτόχρονα αρνείται την αποσυμφόρηση των φυλακών, στοιβάζει εργαζομένους/ες στα εργασιακά κάτεργα και στα ΜΜΜ και συνεχίζει να κατασκευάζει αποθήκες ψυχών τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/τριών, ενώ το σύνθημα «μένουμε σπίτι» δεν προοριζόταν για τοξικοεξαρτημένους/ες και άστεγους/ες. Το κράτος αποτελεί το μεγαλύτερο παράδοξο της σύγχρονης εποχής. Ενώ δήθεν επωμίζεται την προστασία της δημόσια υγείας και διαφόρων κοινωνικών ομάδων, είναι το ίδιο το κράτος που κατασκευάζει κοινωνικούς πάριες και αποδιοπομπαίους τράγους: φτωχούς/ες, παράνομους μετανάστες/ριες, νεολαίους/ες σε πλατείες.

…στον ολοκληρωτισμό του αύριο

Το κράτος και το κεφάλαιο επιδιώκουν χρησιμοποιώντας τον Covid 19 να επιταχύνουν τους σχεδιασμούς τους για την νέα δυστοπική κανονικότητα που θέλουν να εγκαθιδρύσουν στις κοινωνίες μας. Δράττονται της ευκαιρίας για να εξαπολύσουν μια εκ νέου επίθεση τους/στις από τα κάτω με μια σειρά από αντεργατικά-αντικοινωνικά μέτρα (τηλεργασία – εκ περί τροπής εργασίας-απολύσεις- πολυνομοσχέδιο για την παιδεία – περιβαλλοντικός νόμος, απαγόρευσή διαδηλώσεων), ενώ με το νέο πτωχευτικό νόμο ακυρώνουν το δικαίωμα στη στέγαση.

Παράλληλα βάζουν στο στόχαστρο κάθε κοινωνική και ταξική αντίσταση στους κρατικούς και καπιταλιστικούς σχεδιασμούς. Στοχεύουν τους αγωνιστές/στριες που εναντιώνονται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Στοχεύουν τον αγώνα για την ίδια την ζωή, την υγεία και την ελευθέρια. Στοχεύουν όλους τους κοινωνικούς ταξικούς πολιτικούς αγώνες του χθες, του σήμερα, και του αύριο για να επιβάλλουν ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.

Να δημιουργήσουμε τους συλλογικούς αγώνες του σήμερα για την ανατροπή της δυστοπίας που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο.

ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ-ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ-ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΊΑ

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

Πανό σε Πετράλωνα και Νέα Σμύρνη για τα 12 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008.

Οι εξεγέρσεις του χθες φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα…

Δεν είπαμε ακόμα τη τελευταία λέξη αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη!

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Από τη μία νεολαίοι, φοιτήτριες, μαθητές, εργάτριες, άνεργοι, αριστερές, αναρχικοί

Κι από την άλλη τανκς, χωροφύλακες, στρατιωτικοί, δεξιοί και διάφοροι κυρ Παντελήδες

ΕΚΑΣΤΟΣ ΕΦ’ Ω ΕΤΑΧΘΗ

Εν μέσω πανδημίας καταλαβαίνουμε όλοι και όλες ότι το κράτος για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η διατήρηση των προνομίων και των κερδών για τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Η υγεία των πληβείων είναι κάτι που δεν απασχολεί τους κυβερνώντες. Ο μοναδικός στόχος τους είναι πως θα καταφέρουν να εντείνουν την λεηλασία της φύσης και της κοινωνίας και να επιβάλλουν δυσμενέστερους όρους καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Κι αυτό ακριβώς πετυχαίνουν επιβάλλοντας με αφορμή την πανδημία ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέσα στο οποίο ψηφίζονται ή νομοθετούνται με ΚΥΑ νομοσχέδια για το περιβάλλον, τα εργασιακά, τα σωματεία, το άσυλο, τις διαδηλώσεις, την υγεία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις φυλακές. Ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης όπου με όχημα την πανδημία οι μπάτσοι πληθαίνουν και οι γιατροί μειώνονται. Ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης όπου ο ιός κολλάει σε πλατείες, πάρκα, ακρογιαλιές, πορείες και καφέ ενώ δεν κολλάει στα εργασιακά κάτεργα, τις εκκλησίες και τα ΜΜΜ. Ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης όπου μέσα στα σχολεία δεν κολλάει ή κολλάει ανάλογα με τις άδειες που πρέπει να πάρουν οι γονείς.

Ένα μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης όπου θεωρεί η εξουσία ότι μπορεί να απαγορεύει την πορεία αντίστασης και μνήμης για την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 ενάντια στην τότε εξουσία. Ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιχειρεί να σβήσει τη μνήμη της 17ης Νοέμβρη, της 6ης Δεκέμβρη και κάθε κίνηση ταξικής και κοινωνικής χειραφέτησης των από τα κάτω και να ξαναγράψει την ιστορία…όμως ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Αλληλεγγύη στις/στους 92 συλληφθείσες/έντες από την εκκένωση του Πολυτεχνείου και της πρυτανείας του ΕΜΠ στις 13 Νοεμβρίου 2020.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ 17ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ – ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ – 2ΜΜ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti