Από τις νάρκες του έβρου και το πάτο του αιγαίου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Κέντρα κράτησης μεταναστών λειτουργούν πλέον σε όλη την Ευρώπη, με την Ιταλία και την Ελλάδα να “πρωτοστατούν” σε ποσότητα και “ποιότητα”, σύμφωνα με τη μεταναστευτική πολιτική που έχουν ορίσει τα κράτη της Ε.Ε. Στην Ελλάδα από τη δεκαετία του ’90 λειτουργούν ως τέτοια: σιταποθήκες, γήπεδα, εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία και φυσικά αστυνομικά τμήματα. Τα τελευταία χρόνια  επανέρχονται στο δημόσιο λόγο και εξαγγέλλεται ο πολλαπλασιασμός τους σε διάφορες ημικατοικημένες περιοχές. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα καταγράφονται 16 κέντρα κράτησης, σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που ήρθαν να προστεθούν στα κρατητήρια-κολαστηρία των αστυνομικών τμημάτων.

Για ποιο λόγο είμαστε μαζί με τους μετανάστες

            Η ενασχόληση μας με το ζήτημα των μεταναστών–προσφύγων δεν έχει ως αφετηρία τη θυματοποίηση τους και την ανάδειξη μας ως ενός φιλάνθρωπου, δημοκρατικού προστάτη τους. Ακριβώς το αντίθετο, μέσα από τους αγώνες τους οι μετανάστες αποδεικνύουν όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια ότι αποτελούν ένα από τα παραδείγματα που πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν τους οι εκμεταλλευόμενοι, η τάξη μας. Σ’ αυτό το πλαίσιο στεκόμαστε στο πλευρό τους, αναγνωρίζοντας τους ως ταξικά αδέρφια μας που βιώνουν με τη μεγαλύτερη ένταση την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αποτελούν το αόρατο και περισσευούμενο πλέον κομμάτι των προλετάριων και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κανείς δεν μπορεί να μιλάει για αυτούς χωρίς αυτούς ή χωρίς να προσπαθήσει ν’ αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας μαζί τους. Ο καλύτερος τρόπος να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και σε κάθε καταπιεσμένο αυτής της γης, είναι να παλέψουμε με νύχια και με δόντια στα πλαίσια του κοινωνικού-ταξικού πολέμου για την ανατροπή αυτού του εξουσιαστικού κόσμου. 

 

για να διαβάσετε την μπροσούρα πατήστε στην εικόνα.

This entry was posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *