Από τις αρχές Μαρτίου έχει αναπτυχθεί στη Γαλλία ένα κίνημα, ενάντια στο νομοσχέδιο Ελ Κομρί. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που οξύνει τους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης και κινείται στην ίδια κατεύθυνση με τα διάφορα αντικοινωνικά μέτρα που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα -με πιο πρόσφατο- το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Με αφορμή την γενική απεργία που έχει κηρυχθεί σήμερα Τρίτη 14 Ιουνίου 2016 στην Γαλλία, παραθέτουμε δυο μεταφρασμένα κείμενα και ένα συνοπτικό χρονικό των γεγονότων. Τα κείμενα είναι της αναρχικής ομάδας Regard Noir και της αναρχικής ομοσπονδίας Γαλλίας. Μέσα από το υλικό που παρατίθεται, γίνεται μια προσπάθεια μεταφοράς της ατμόσφαιρας του κινήματος της Γαλλίας στο πλαίσιο της διεθνιστικής αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους στους δρόμους και τις πλατείες της Γαλλίας.
Οι κινητοποιήσεις ξεκινούν στις αρχές Μαρτίου, αρχικά κυρίως από το στρώμα της νεολαίας που πλήττεται περισσότερο από το νέο νόμο, αλλά σύντομα συνδέονται με την εργατική τάξη.
Στις 30 Μαρτίου 2016 κηρύσσεται γενική απεργία στην Γαλλία η οποία συγκλονίζεται από γενικευμένες συγκεντρώσεις. Περίπου 500.000 άτομα μισθωτοί/ες, εργάτες/ριες, φοιτητές/ριες αποφασισμένοι να επιβάλλουν την απόσυρση του νεοφιλελεύθερου σχεδίου μεταρρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, κατεβαίνουν και πάλι στους δρόμους στο Παρίσι και σε δεκάδες άλλες πόλεις, έπειτα από κάλεσμα επτά συνδικάτων. Αυτό συμβαίνει για τέταρτη φορά μέσα σε δύο μήνες και μερικές ημέρες πριν από τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην γαλλική εθνοσυνέλευση.
Στο Παρίσι και στα προάστια του είχαμε:
-μπλοκάρισμα του λιμανιού του Gennevilliers
-μπλοκάρισμα του διυλιστηρίου στο Grandpuits (Seine-et-Marne)
-κλειστή η BPI (Δημόσια Βιβλιοθήκη).
-απεργία σε όλους τους Δήμους του Παρισιού
Στην υπόλοιπη Γαλλία:
-απεργία σε όλα τα τυπογραφεία της χώρας: καμία εφημερίδα δεν τυπώθηκε χθες.
-απεργία των σιδηροδρομικών υπαλλήλων.
-απεργία στα αεροδρόμια.
-μπλοκάρισμα του λιμανιού της πόλης Havre (μεγάλο λιμάνι της γαλλίας)
-μπλοκάρισμα της βιομηχανικής ζώνης στο Αmiens Nord
-μπλοκάρισμα μεγάλου αριθμού διυλιστηρίων και αποθηκών καυσίμων.
-καταλήψεις σε μεγάλο αριθμό γυμνασίων και λυκείων σε ολη τη Γαλλία (παρότι βρισκόμαστε σε περίοδο διακοπών).
– οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες της επιχείρησης Bosch Venissieux κηρύσσουν γενική απεργία διαρκείας και μπλοκάρουν όλες τις αποθήκες της επιχείρησης.
Ταυτόχρονα δεκάδες θέατρα και άλλοι χώροι έχουν καταληφθεί ως κέντρα αγώνα.
Στο μεταξύ η αστυνομία απαγορεύει σε συγκεκριμένους διαδηλωτές και ακτιβιστές να παραστούν στα συλλαλητήρια στο πλαίσιο του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι.
Στις 31 Μαρτίου 2016 αρχίζει στην Place De la Republique το κίνημα Nuit Debout (η νύχτα των όρθιων). Στην τεράστια συγκέντρωση η οποία αντιτίθεται στις μεταρρυθμίσεις του Ολάντ συμμετέχουν 1,2 εκατομμύρια Γάλλοι μέσα σε 3 μέρες. Οι γαλλικές αρχές προχωρούν σε δεκάδες συλλήψεις σε Παρίσι και Γκρενόμπλ.
Στις 28 Απριλίου εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους, στην αυτοκινητοβιομηχανία, σε supermarket, σε νοσοκομεία, τράπεζες κλπ, συμμετέχουν μαζί με φοιτητές και μαθητές στις μαζικές πορείες ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Ελ Κομρί. Στο Παρίσι 60.000 κόσμου συμμετείχε στην πορεία στις 28 Απριλίου και 70.000 στην πορεία της Πρωτομαγιάς.
Στις 24 Μάη το γαλλικό κράτος χρησιμοποιεί αύρες και χημικά για να σπάσει το μπλόκο των εργαζόμενων του διυλιστηρίου του Fos-sur-Mer, που ανήκει στην Αμερικάνικη Exxon Mobil, στην Μασσαλία. Την επιχείρηση των ένστολων ακολουθούν προειδοποιήσεις από την κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να αποτρέψει την έλλειψη πετρελαϊκών αποθεμάτων. Ταυτόχρονα όμως οι απεργιακές κινητοποιήσεις κλιμακώνονται σε λιμάνια, διυλιστήρια και σιδηροδρόμους. Πέρα δηλαδή από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα διυλιστήρια, η διανομή πετρελαίου αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες και από την απεργία των λιμενεργατών και οδηγών φορτηγών, δημιουργώντας πανικό σε όσα βενζινάδικα είναι ακόμη ανοιχτά. «Κανένα πλοίο δεν φορτώνει ούτε ξεφορτώνει σήμερα στις εγκαταστάσεις», δήλωσε στο Reuters ο Πασκάλ Γκαλεοτέ, γενικός γραμματέας της CGT στη Μασσαλία.
Τετάρτη 25 Μάη, στο χορό των κινητοποιήσεων ενάντια στις αντιεργατικές μεταρρυθμίσεις μπαίνουν και οι εργαζόμενοι στο πυρηνικό εργοστάσιο Nogent-sur-Seine, οι οποίοι κήρυξαν αρχικά μία 24ωρη απεργία, εν αναμονή και των αποφάσεων των εργαζόμενων στα υπόλοιπα πυρηνικά εργοστάσια της χώρας. Αν αναλογιστούμε ότι η Γαλλία προμηθεύεται τα τρία τέταρτα της ηλεκτρικής ενέργειας από τα εργοστάσια αυτά, καταλαβαίνουμε ότι η μάχη των εργαζομένων αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία και χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη στήριξη για να συνεχιστεί και να επεκταθεί, καθώς απειλεί πραγματικά την κατάρρευση του κύρους της κυβέρνησης του Μανουέλ Βαλς.
Πρόκειται για δεύτερο πολύ ισχυρό «χτύπημα», ύστερα από τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό των διυλιστηρίων και την ανακοίνωση της γαλλικής εταιρείας πετρελαίου και αερίου Total, η οποία δήλωσε ότι θα επανεξετάσει σοβαρά τις επενδύσεις της στη Γαλλία, λόγω των απεργιών και των αποκλεισμών των διυλιστηρίων. Την δήλωση αυτή έκανε ο Patrick Pouyanné, διευθύνων σύμβουλος της Total.
Τα έξι από τα οχτώ διυλιστήρια της Γαλλίας βρίσκονται σε απεργία. Από τα οχτώ διυλιστήρια, πέντε ανήκουν στη πολυεθνική Total, δύο στην Esso, ένα στη Petroineos. Πιο συγκεκριμένα, τέσσερα στα πέντε διυλιστήρια της Total, και τα δυο που ανήκουν στην Esso έχουν κλείσει τελείως λόγω απεργίας, ενώ τα διυλιστήρια στη Μασσαλία και στην Havre (το μεγαλύτερο της Γαλλίας) υπολειτουργούν.
Όσον αφορά τις αποθήκες καυσίμων, υπάρχουν 30 στη Γαλλία εκ των οποίων οι δέκα έχουν μπλοκαριστεί. Επειδή οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε αυτές τις αποθήκες έχουν επισφαλείς θέσεις εργασίας και πολλές από τις αποθήκες αυτές έχουν στρατηγική σημασία (πχ βρίσκονται κοντά σε αεροδρόμια), αποφασίστηκε το μπλοκάρισμα -κι όχι απεργία-. Από τη πλευρά της η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα εκκενώσει τις αποθήκες όπου συμμετέχουν μη εργαζόμενοι.
Τα συνδικάτα CGT και SUD καλούν σε απεργία διαρκείας μετά τις 10 Ιουνίου 2016, ημέρα έναρξης του Euro 2016. Πολύ σημαντικό εφόσον η κυβέρνηση με αφορμή την έναρξη του Euro, πέρασε παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Επίσης πολλοί βουλευτές και Υπουργοί ήδη αρχίζουν και μιλάνε για την «ασφάλεια» του Euro. Είναι προφανές πως θα το χρησιμοποιήσουν για να προσπαθήσουν να καταστείλουν το κίνημα.
Κείμενο της αναρχικής ομοσπονδίας Γαλλίας
La Fédération anarchiste dénonce les violences commises par les forces de police lors des manifestations tenues aujourd’hui notamment à Rennes, Nantes et Paris.
Ces violences policières renouvelées ne doivent rien au hasard. Elles répondent aux ordres donnés au plus haut niveau de l’Etat pour réprimer la mobilisation légitime contre la loi Travail et plus globalement contre l’injustice sociale grandissante.
Cette répression ordonnée politiquement n’y arrivera pas. Elle ne fait que rendre, toujours et encore, plus visible l’action d’un gouvernement aux abois, qui n’a aujourd’hui que la violence pour imposer toujours plus de régression sociale, toujours plus de profits pour les patrons, toujours plus d’injustice.
Aujourd’hui comme hier, l’Etat est le bras armé du capital.
Aujourd’hui comme hier, le mouvement social affronte l’un et l’autre.
Fédération anarchiste–www.federation-anarchiste.org
Η αναρχική ομοσπονδία καταδικάζει τις βίαιες κατασταλτικές ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων διαδηλώσεων, κυρίως στη Ρεν, στη Ναντ και στο Παρίσι. Αυτές δεν γίνονται τυχαία. Αποκρίνονται σε διαταγές δοσμένες από τα πολύ ψηλά κλιμάκια του κράτους για να καταστείλουν την δίκαιη κινητοποίηση κόντρα στο νόμο περί εργασίας (loi travail) και γενικότερα ενάντια στην διαρκώς επεκτεινόμενη κοινωνική αδικία. Η πολιτική επιλογή της καταστολής δεν θα πετύχει. Η καταστολή θα γίνεται διαρκώς πιο ξεκάθαρη από μια κυβέρνηση σε απελπισία, που τώρα δεν έχει τίποτα πέρα από τη βία για να επιβάλλει συνεχώς περισσότερο την κοινωνική οπισθοδρόμηση, συνεχώς μεγαλύτερα κέρδη για τα αφεντικά, συνεχώς μεγαλύτερη αδικία.
Σήμερα όπως και χθες, το κράτος είναι το οπλισμένο χέρι του καπιταλισμού.
Σήμερα όπως και χθες , το κοινωνικό κίνημα αντιμετωπίζει τον έναν και τον άλλον.
Αναρχική Ομοσπονδία, 30 Μαίου 2016
Κείμενο της αναρχικής ομάδας Regard Noir
Ne réclamons rien, prenons tout
Le mouvement qui est en train de naître aujourd’hui s’est longtemps fait attendre. Nul besoin d’être anarchiste pour se rendre compte que le gouvernement ne travaille pas pour les intérêts de celles et ceux d’en bas. C’est tellement peu surprenant que beaucoup ont accepté ceci comme la norme, comme une triste mais immuable réalité. Cependant, quelque chose se réveille, quelque chose qu’on n’avait pas depuis des années ; le raz-le-bol général commence à s’exprimer. Cette énième attaque contre des droits obtenus de haute lutte par notre classe devrait être un point de non-retour dans cette prise de conscience : ce que l’État a cédé, il peut le reprendre. Les réformistes avec leurs discours raisonnables ne peuvent ignorer cette réalité. Nous n’avons que faire de mettre un nouveau pion du capitalisme au pouvoir. Tous ces politiciens, fussent-ils de la «vraie gauche», nous donnent la nausée.
Nous pensons que le mouvement ne doit pas s’arrêter à la contestation de cette loi, mais doit être le prétexte d’un sursaut salutaire contre nos exploiteurs. D’ailleurs, il ne suffira pas de défiler calmement dans les rues. La contestation réelle de l’ordre dominant ne se fera pas en respectant le passage clouté de la contestation organisée. Le mouvement des retraites a pâti de son trop grand respect de ceux-là même qui s’attaquaient à nos vies. Des millions de personnes se sont mobilisées pacifiquement, et pourquoi ? Malgré de très importantes initiatives, des actions de blocages d’ampleur, le mouvement social a trébuché. Pour ceux qui en doutaient encore, ceci montre bien que le problème n’est pas de se faire entendre, mais de les faire flipper. Alors bloquons tout, oui, mais cramons tout aussi. Montrons-leur ce qui se passe quand les bourgeois entendent jouer avec nos vies.
Toi le syndicaliste, le militant raisonnable ou non-violent, ne rejette pas ton camarade qui choisit de s’en prendre aux symboles de notre exploitation commune. Les « casseurs » ne sont ni des provocateurs, ni des flics, ni des fascistes. Ne te laisse pas berner par tes représentants qui cherchent à nous diviser. Sous les cagoules, il y a aussi des syndiqués, des étudiants ou des précaires ; ne laisse pas ton service d’ordre faire le jeu de la police.
Assez de reculs, ripostons.
Groupe anarchiste Regard noir-www.regardnoir.org
ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Το κίνημα που γεννιέται σήμερα έχει καθυστερήσει εδώ και πολύ καιρό. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι αναρχικός για να αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση δεν δουλεύει για τα συμφέροντα των από τα κάτω. Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι πολλοί έχουν αποδεχτεί αυτή τη συνθήκη σαν κανόνα, σαν μία θλιβερή, μα αμετάβλητη πραγματικότητα. Ωστόσο, κάτι ξυπνάει, κάτι που δεν είχαμε για χρόνια, η γενική αγανάκτηση αρχίζει να εκφράζεται. Για πολλοστή φορά εξαπολύεται μια επίθεση ενάντια στα δικαιώματα, τα οποία κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες από την τάξη μας, η οποία θα έπρεπε να γίνει το σημείο χωρίς επιστροφή μέσα από αυτή την συνειδητοποίηση: όσα το κράτος έχει παραχωρήσει μπορεί να τα πάρει πίσω. Οι ρεφορμιστές με τις ομιλίες τους για συνέτιση δεν μπορούν να αγνοήσουν αυτήν την πραγματικότητα. Υποστηρίζουν πως δεν έχουμε παρά να θέσουμε ένα νέο πιόνι του καπιταλισμού στην εξουσία. Σε όλους εκείνους τους πολιτικούς της «πραγματικής αριστεράς» τους δείχνουμε την απέχθειά μας.
Πιστεύουμε ότι το κίνημα δεν πρέπει να σταματήσει στην αμφισβήτηση αυτού του νόμου, αλλά πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για ένα σημαντικό βήμα κόντρα στους εκμεταλλευτές. Έτσι και αλλιώς, δεν αρκεί να κινηθούμε ήρεμα στους δρόμους. Η πραγματική αμφισβήτηση της κυρίαρχης τάξης δεν θα γίνει με το να σεβόμαστε το νόμιμο δρόμο της θεσμικής διεκδίκησης. Το κίνημα των συνταξιούχων έγινε αποδέκτης μεγάλου σεβασμού από αυτούς τους ίδιους που επιτίθονταν στις ζωές μας. Χιλιάδες άτομα έχουν κινητοποιηθεί ειρηνικά, και τι έγινε; παρά τις σημαντικότατες πρωτοβουλίες, το πλήθος μπλοκαρισμάτων, το κοινωνικό κίνημα έχει σκοντάψει. Για εκείνους που αμφιβάλλουν ακόμα, αυτό αποδεικνύει πως το πρόβλημα δεν είναι να ακουστείς, αλλά να τους κάνεις να τρομάξουν. Λοιπόν, μπλοκάρουμε τα πάντα, ναι, αλλά επίσης καίμε τα πάντα. Τους δείχνουμε τι συμβαίνει όταν οι μπουρζουάδες θέλουν να παίξουν με τις ζωές μας.
Εσύ ο συνδικαλιστής, ο συνετός ή μη βίαιος αγωνιστής, μην απορρίπτεις τον σύντροφό σου που επέλεξε να επιτεθεί στα σύμβολα της κοινή μας εκμετάλλευσης. Οι «ταραχοποιοί» δεν είναι ούτε προβοκάτορες, ούτε μπάτσοι, ούτε φασίστες. Μην αφήσεις τον εαυτό σου να ξεγελαστεί από τους αντιπροσώπους (ενν. του κοινοβουλίου) που ψάχνουν τρόπους να μας διασπάσουν. Κάτω από τις κουκούλες, βρίσκονται επίσης συνδικαλιζόμενοι, σπουδαστές, πρεκάριοι. Μην αφήσεις το καθήκον σου για τάξη να κάνει τη δουλειά της αστυνομίας.
Αρκετά με τις οπισθοχωρήσεις, Αντιστεκόμαστε!
Αναρχική ομάδα Regard Noir, Απρίλιος 2016
