Να στήσουμε αναχώματα στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα
Σ. Λουκμάν, Ζ. Κωστόπουλο/Zackie Oh, Ε. Τοπαλούδη, P. Zifle, Α. Πέτρου, για όλες αυτές και αυτούς που δολοφονήθηκαν στα σύνορα, στα εργασιακά κάτεργα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές και δεν θα μάθουμε ποτέ το όνομά τους
Έξι χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και τον φασίστα Γ. Ρουπακιά.
Έξι χρόνια μετά οι καταλήψεις και οι δομές αυτοοργάνωσης συνεχίζουν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, οι μετανάστες-ριες και οι πιο αδύναμες-οι ταξικά συνεχίζουν να αποτελούν τον κυριότερο εχθρό του καθεστώτος, το μεγαλύτερο μέρος των φασιστών επαναπατρίστηκε εκλογικά στον παραδοσιακό τους κομματικό εκπρόσωπο τη ΝΔ και η εκμετάλλευση και η καταπίεση συνεχίζουν να εντείνονται. Έξι χρόνια μετά ο εκφασισμός της κοινωνίας, το ρατσιστικό παραλήρημα και το δεδηλωμένο μίσος για οτιδήποτε δεν ταιριάζει στην πατριαρχική, ορθόδοξη, εθνοετεροκανονικότητα έχουν οδηγήσει στην απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και έχουν οπλίσει το χέρι κάθε φασίστα, ρατσιστή, βιαστή, αφεντικού, μπάτσου.
Ο φασισμός αποτελεί ένα εργαλείο της εξουσίας ενάντια στους «παρείσακτους». Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πάζλ που συνθέτουν οι κυβερνώντες και τα «δημοκρατικά τόξα», οι δικαστές, οι μπάτσοι, η εκκλησία. Αποτελεί το μακρύ χέρι της καταστολής και τον παρακρατικό μηχανισμό που χρειάζεται ο κάθε κρατικός Λεβιάθαν για να τρομοκρατήσει, να ελέγξει και να εξουδετερώσει όσες-ους αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη. Οι φασίστες είναι κομμάτι του αστικοδημοκρατικού καθεστώτος το οποίο χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταστέλλει εργατικούς αγώνες, χρησιμοποιεί παρακρατικούς μηχανισμούς, εξευτελίζει, βασανίζει, φυλακίζει, δολοφονεί.
Μέσα σε ένα παγκόσμιο τοπίο με πολέμους, οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις που οδηγούν πληθυσμούς στο δρόμο της μετανάστευσης, με συνεχή όξυνση των ενδοκυριαρχικών ανταγωνισμών, για την ανακατανομή του παγκόσμιου ελέγχου και την ηγεμονία το δίλλημα παραμένει: Ή με την εξουσία ή με το αγωνιστικό και ανατρεπτικό κομμάτι της κοινωνίας. Ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τις φασιστικές εφεδρείες τους. Είναι ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στην φτώχεια, τον φασισμό, τον πόλεμο, την καταπίεση και την εκμετάλλευση, για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti
