Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης που δικάζονται στο στρατοδικείο του Ρουφ
Μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα τέσσερις ολικοί αρνητές στράτευσης δικάζονται για την επιλογή τους να μην καταταγούν στις τάξεις του ελληνικού στρατού. Οι Κωνσταντίνος Γουνιτσιώτης, Στράτος Μωυσής, Παύλος Χριστόπουλος και Μπάμπης Τσιλιανίδης δικάζονται στις 6 Φλεβάρη και 18 και στις 13/3 στη στρατολογία του Ρουφ.
Οι ολικοί αρνητές στράτευσης προχώρησαν στην πράξη της ανυποταξίας κινούμενοι από πολιτικά κίνητρα ενάντια στο στρατό, ένα θεσμό που ανέκαθεν εξυπηρετούσε και εξασφάλιζε τα συμφέροντα των αφεντικών και της εκάστοτε εξουσίας, κόντρα στα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων αυτής της κοινωνίας. Ενάντια σε έναν θεσμό που στο εσωτερικό συμβάλλει στην κατήχηση στα ιδανικά του έθνους-κράτους, στην εμφύσηση του εθνικιστικού μίσους, στην επέκταση του μιλιταρισμού στο κοινωνικό πεδίο και ο οποίος βρίσκεται πάντα στην εφεδρεία για την καταστολή ταξικών και κοινωνικών διεκδικήσεων, για την καταστολή κοινωνικών εξεγέρσεων. Ενάντια σε ένα μηχανισμό που στο εξωτερικό συμβάλλει ενεργά σε επιχειρήσεις καταστροφής περιοχών της καπιταλιστικής περιφέρειας με σκοπό τη λεηλασία των φυσικών πόρων και την εκμετάλλευση των κατά τόπους πληθυσμών κατά πως συμφέρει τα ισχυρά κράτη αυτού του κόσμου. Ένας μηχανισμός που στο παρελθόν έχει εξοντώσει αλλοεθνείς και αλλόθρησκους πληθυσμούς για να διευρύνει την κρατική κυριαρχία και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Για αυτή τους την άρνηση οι ολικοί αρνητές στράτευσης τιμωρούνται με έναν διπλό και ιδιαίτερα εκδικητικό μηχανισμό καταστολής. Πέραν των ποινικών διώξεων και στρατοδικείων, συχνά επαναλαμβανόμενων καθώς το «έγκλημα» της άρνησης της θητείας είναι διαρκές, γίνονται δέκτες και σκληρής οικονομικής καταστολής με επιβολή προστίμων 6,000 ευρώ (και αυτών σε πολλές περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων). Επακόλουθες είναι οι κατασχέσεις λογαριασμών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και η κατάσταση οικονομικής ασφυξίας που δημιουργούν. Δε λείπουν επίσης οι πιέσεις με τηλεφωνήματα για παραλαβή χαρτιών κατάταξης, παραινέσεις απο τους στρατολόγους για «τακτοποίηση» των στρατιωτικών «υποχρεώσεων», τηλεφωνήματα σε χώρους εργασίας ή ακόμη και επισκέψεις μπάτσων στα σπίτια συντρόφων και αυτόφωρες συλλήψεις. Όλα με σκοπό να κάμψουν τους ολικούς αρνητές και να αποτρέψουν άλλους από την επιλογή της ρήξης με τον πιο βίαιο και δολοφονικό θεσμό του κράτους.
Διανύουμε μια περίοδο όπου ο εθνικισμός, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός και ο φασισμός έχουν αναβιώσει μέσα στην κοινωνία. Αφορμή υπήρξε το Μακεδονικό ζήτημα και τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον ελλαδικό χώρο και δώσανε την ευκαιρία σε κάθε είδους πολεμοχαρή, συντηρητική, εθνικιστική και φασιστική γκρούπα να βγει από το περιθώριο και να διεκδικήσει δημόσιο χώρο. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη η κυβέρνηση της αριστεράς επιχειρεί να παρουσιάσει τη συμφωνία των Πρεσπών «ως υπόδειγμα ειρηνικής επίλυσης διαφωνιών και προώθησης της ηρεμίας στην περιοχή». Όμως, γνωρίζουμε, πολύ καλά, ότι η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια υπαγορευμένη συμφωνία, ώστε να επιτευχθεί η διεύρυνση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και να ισχυροποιηθεί η θέση τους στα βαλκάνια έναντι της Ρωσίας. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν δύο υπερκρατικούς μηχανισμών οικονομικής και στρατιωτικής επιβολής. Η Ελλάδα ως μέλος των δύο αυτών μηχανισμών (με όποιο πολιτικό διαχειριστή κι αν έχει στο τιμόνι δεξιό ή αριστερό) συμμετέχει στους σχεδιασμούς, τις επιδιώξεις τους, έχει συνδέσει τα συμφέροντά της με αυτά του δυτικού μπλοκ εξουσίας και παίρνει ενεργά μέρος στους ανταγωνισμούς με άλλα μπλοκ εξουσίας. Την ίδια περίοδο που σπεύδει να διευκολύνει τη διεύρυνση της συμμαχίας, μετατρέπει τον τόπο σε ένα μεγάλο στρατόπεδο νατοϊκών και αμερικανικών βάσεων. Σε αυτήν την κατεύθυνση ενισχύει τις υπάρχουσες αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις (Σούδα, Άραξος) ή εγκαθιστά νέες. Η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται σε λιμάνι για τα νατοϊκά στρατεύματα που βρίσκονται στα βαλκάνια, ενώ στην πόλη της Λάρισας από τον Μάιο του 2018 έχει μεταφερθεί μια μονάδα μη επανδρωμένων αεροσκαφών (τύπου «MQ-9 Reaper») των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος υπογράφει συμφωνία με την Τουρκία για την αποτροπή της μετανάστευσης και τις επαναπροωθήσεις, ενώ οι φρεγάτες της FRONTEX συνεχίζουν να κυνηγάνε μετανάστες στα θαλάσσια σύνορα και σε συνεργασία με το πολεμικό ναυτικό να μετατρέπουν το αιγαίο σε ένα απέραντο νεκροταφείο.
Καθοριστικές για την διαμόρφωση της κατάστασης όσον αφορά το «μακεδονικό ζήτημα» είναι οι επιδιώξεις τόσο του ελληνικού κεφαλαίου, για περαιτέρω επέκταση στην γείτονα χώρα, όσο και του ελληνικού κράτους για την προστασία και προώθηση των οικονομικών του συμφερόντων και την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της νοτιο-ανατολικής Μεσογείου. Ολόκληρη η ρητορική της κυβερνώσας Αριστεράς γίνεται πάνω στην αποκατάσταση του ελληνικού κράτους ως κυρίαρχη δύναμη στα Βαλκάνια, την επανόρθωσή του στην τοπική-διεθνή τάξη πραγμάτων στη νοτιοανατολική μεσόγειο, ως ισότιμο πάλι παίκτη μετά από την «περιπέτεια» των μνημονίων. Η αριστερή κυβέρνηση ανοικτά δηλώνει πως αναγνωρίζει ως εχθρό και απειλή την Τουρκία με διακύβευμα αυτή τη φορά, τα κέρδη από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων των ΑΟΖ της Κύπρου και της νοτιo-ανατολικής Μεσογείου ευρύτερα. Στο βωμό, λοιπόν, του εθνικού συμφέροντος συνάπτονται στρατιωτικές συμμαχίες με χούντες και κράτη απαρτχάιντ (Αίγυπτος-Ισραήλ) και πραγματοποιούνται δηλώσεις ετοιμότητας για ανάληψη οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης για την υπεράσπιση των κερδών των ισχυρών. Κέρδη λοιπόν για το κεφάλαιο ΚΑΙ στρατιωτικές δαπάνες, οικονομική εκμετάλλευση και πόλεμος για τους εκμεταλλευόμενους. Και όλα αυτά, ενώ συνεχίζεται η επίθεσή στα εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, ολοκληρώνοντας και παγιώνοντας τις πολιτικές των τελευταίων ετών.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία εθνικιστικής έξαρσης και με τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν όλο και πιο δυνατά οι ολικοί αρνητές στράτευσης διατρανώνουν την εναντίωσή τους στα κράτη και τους στρατούς τους και αρνούνται να υπηρετήσουν τους καταπιεστές τους. Ως εκ τούτου δε μπορούν παρά να μας βρουν αλληλέγγυους.
Δεν είμαστε διατεθειμένοι/νες να ακολουθήσουμε τα κελεύσματα του κράτους και των αφεντικών για εθνική ενότητα και για υποταγή και συμμετοχή στους δολοφονικούς μηχανισμούς του. Γνωρίζουμε πολύ καλά την ταξική και κοινωνική μας θέση για να συμπαραταχθούμε μαζί με τους εκμεταλλευτές και καταπιεστές μας. Δεν πρόκειται να υπηρετήσουμε τους σχεδιασμούς κράτους και αφεντικών.
Απέναντι στην σφαγή μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων που έτυχε να γεννηθούν στην άλλη πλευρά των συνόρων, να αντιτάξουμε τον κοινό αγώνα ενάντια σε πατρίδες, θρησκείες, κράτη και κάθε επίπλαστο διαχωρισμό. Ο μόνος πόλεμος στον οποίο είμαστε διατεθειμένοι/ες να συμμετέχουμε είναι ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Να στήσουμε αναχώματα ενάντια στους εθνικισμούς, τον φασισμό, την μισαλλοδοξία και τον πόλεμο.
Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη και πολέμους. Χωρίς πατριαρχία και εξουσία.
Να αγωνιστούμε για την κοινωνική επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.
Αλληλεγγύη στους ολικούς αρνητές στράτευσης που δικάζονται στο στρατοδικείο του Ρουφ
Τετάρτη 6 Φλεβάρη 2019, 9πμ, Κωνσταντίνος Γουτσινιώτης και Στράτος Μωυσής
Δευτέρα 18 Φλεβάρη 2019, 9πμ, Παύλος Χριστόπουλος
Τετάρτη 13 Μάρτη 2019, 9πμ, Μπάμπης Τσιλιανίδης
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti
Συμμετέχουμε στην διασυλλογική αφίσα που εκδόθηκε από Αναρχικές/αντιεξουσιαστικές/ελευθεριακές συλλογικότητες και σύντροφοι/ισσες από Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Γιάννενα, Κέρκυρα, Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο εν όψει των επικείμενων στρατοδικείων των τεσσάρων ολικών αρνητών στράτευσης.
