Ενάντια στους τρομονόμους, την χρήση DNA, τα έκτακτα τρομοδικεία και το καθεστώς εξαίρεσης
Το σύμπλεγμα κράτους κι αγορών, που έχουν ως σκοπό την συσσώρευση του πλούτου στα χέρια των πιο ισχυρών με κάθε κόστος, εγκαθιδρύουν ένα καθεστώς εξαίρεσης επιβάλλοντας μια βάρβαρη κανονικότητα: κατακρεούργηση κεκτημένων δικαιωμάτων, αβάσταχτη φορολογία, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ιδιωτικοποιήσεις, λεηλασία της φύσης είναι μερικά παραδείγματα της σημερινής πραγματικότητας. Το κράτος αδυνατώντας να εξασφαλίσει κοινωνική συναίνεση ακολουθεί τον γνωστό δρόμο της καταστολής και της τρομοκράτησης σε όσους/ες αντισταθούν. Όταν το κράτος καλείται να αντιμετωπίσει ανθρώπους που αμφισβητούν την αναγκαιότητα της ύπαρξής του και το μονοπώλιο του στη βία διαλέγει αφενός την σκληρή καταστολή των αγώνων και αφετέρου τον «σωφρονισμό» των αγωνιστών/τριων. Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις και οι εξοντωτικές ποινές εναντίον των διωκομένων αγωνιστών/τριων, εξυπηρετούν από την μια την διακοπή της πολιτικής δράσης τους, την σωματική και ηθική εξόντωσή τους και από την άλλη τον παραδειγματισμό των υπολοίπων. Ακόμα και στις φύλακες όποιος/α αντιστέκεται, δεν ρουφιανεύει και δεν υποτάσσεται, κρατώντας στάση που συμβαδίζει με τις ιδέες και τις αξίες του/της, τότε τίθεται σε εφαρμογή ένα νέο νομικό πλαίσιο σε ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που στοχεύει στο να τους/τις γονατίσει, στερώντας τους δικαιώματα που κατακτήθηκαν μετά από αγώνες εντός και εκτός φυλακής. Παραθέτουμε μερικά μόνο παραδείγματα από το ιδιόρρυθμο αυτό καθεστώς:
- Αναίρεση αθωωτικών αποφάσεων. Στις 11/5 θα εξεταστεί στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου η αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης του Τάσου Θεοφίλου μετά από 5 χρόνια φυλάκισης. Μια υπόθεση με βάση τις υποδείξεις της αντιτρομοκρατικής και βασισμένη σε δείγματα DNA που κατέρρευσαν στο εφετείο που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2017.
- Ποινικοποίηση ολόκληρων χωριών: Στις 10 Μάη δικάζονται στην Θεσσαλονίκη κάτοικοι της ν.α. Χαλκιδικής και αλληλέγγυοι γιατί αγωνίζονται ενάντια στην λεηλασία της φύσης
- Τροποποίηση των νόμων και εξοντωτικές ποινές. Στις 26/3, αφού κατέρρευσε η κατηγορία περί τρομοκρατικής οργάνωσης και εκμεταλλευόμενοι την επιτηδευμένη ασάφεια στον τρομονόμο 187Α, το πενταμελές εφετείο καταδίκασε ως ατομικούς τρομοκράτες τον Ν. Ρωμανό σε 20 χρόνια για τρεις εμπρησμούς, τον Α. Ντάλιο σε 29 χρόνια για τρεις απαλλοτριώσεις τραπεζών και ΕΛΤΑ με μοναδικό στοιχείο μείγματα DNA, τον Δ. Πολίτη σε 13 χρόνια για διακεκριμένη κατοχή πυρομαχικών και μία απόπειρα απαλλοτρίωσης, τον Γ. Μιχαηλίδη σε 11 χρόνια για κατοχή πυρομαχικών και πλαστογραφία, και το μέλος της ΣΠΦ Γ. Τσάκαλο σε πέντε χρόνια για ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία.
- Ο αναρχικός Ν. Μαζιώτης έχει καταδικαστεί για το χτύπηµα του Επαναστατικού Αγώνα στην ΤτΕ σε ισόβια κάθειρξη.
- Ποινικοποίηση των συγγενικών και φιλικών σχέσεων. Η καταδίκη της Ηριάννας και του Περικλή σε 13 χρόνια χωρίς αναστολή με την κατηγορία της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση με μόνο ουσιαστικό στοιχείο τις προσωπικές και φιλικές σχέσεις που είχαν με τον Κ. Παπαδόπουλο (ο οποίος αθωώθηκε για την κατηγορία συμμετοχής στη ΣΠΦ) είναι ένα απο τα πιο τρανταχτά παραδείγματα.
Αυτό που ενώνει αυτές τις υποθέσεις είναι η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, ο τρομονόμος 187Α και αφορά αγωνιστές/τριες ή ανθρώπους που έχουν προσωπικές ή συντροφικές σχέσεις μαζί τους, Σε αυτές τις περίπτωση οι κατασταλτικές μέθοδοι της αντιτρομοκρατικής και κατά επέκταση του κράτους και του δικαστικού του μηχανισμού είναι αμείλικτοι και λειτουργούν με κύριο άξονα την εκδικητικότητα, την πειθάρχηση και τον παραδειγματισμό. Το “κράτος δικαίου” αποτελεί μια συνθήκη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κυρίαρχων, κι όταν το “δίκαιό τους” δεν αρκεί, υπάρχουν τα “καθεστώτα εξαίρεσης” όπως αυτά που δημιουργούν οι τρομονόμοι. Πάνω στις “μαύρες τρύπες” που δημιουργούν οι δικαστικοί κύκλοι επιχειρούν να πετάξουν όσους/ες θεωρούν επικίνδυνους/ες και παρείσακτους/ες του καθεστώτος και όσους/ες δεν υποτάσσονται. Τους εξοντώνει είτε νομικά, επιβάλλοντας πολύχρονες ποινές, είτε κατασκευάζοντας μαύρες τρύπες όπως τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες/τριες, τα υπόγεια κελιά του Κορυδαλλού και οι φυλακές υψίστης ασφαλείας για τους πολιτικούς αντιπάλους. Η εξουσία προσπαθούσε, προσπαθεί και θα προσπαθεί πάντα να απομονώσει και να εξοντώσει όσους-όσες αγωνίζονται και να επιβάλλει ένα καθεστώς τρόμου σε όσους/ες στέκονται δίπλα τους και δεν δέχονται να ορίζει τη ζωή τους και τις επιλογές τους.
Μέσα λοιπόν από την κατασταλτική επίθεση δεν επιχειρείται μόνο η εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων, αλλά και η απομόνωσή τους και η αποκοπή από το κοινωνικό τους περιβάλλον πολιτικό και προσωπικό, κάτι το οποίο αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο. Έτσι δεν θα μπορούσε να μην προβλέπεται από τον “αντι”τρομοκρατικό και η τιμωρία όσων βρίσκονται σε αυτό και επιλέγουν να σταθούν δίπλα στους/στις φίλους/ες τους, συγγενείς τους, συντρόφους/σσες τους χωρίς να υπολογίζουν τις επιταγές της εξουσίας. Συνεπώς, στην ουσία με τον 187Α, όποιος-όποια έχει σχέση με κάποιον κατηγορούμενο-η (ανεξαρτήτως αν είναι «ένοχος/η» ή «αθώος/α») σημαίνει αυτομάτως ότι γνωρίζει για τη δράση του/της και έχει συμβάλλει ψυχικά και υλικά ανεξαρτήτως αποδείξεων. Έτσι, θα αντιμετωπιστεί και αυτός/αυτή με τις ίδιες μεθόδους και θα χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για όσους/ες συνεχίζουν να μην λαμβάνουν υπόψιν τις επιταγές της εξουσίας. Για εμάς, τα δίπολα «ένοχος/η» ή «αθώος/α» δεν καθορίζουν τη στάση μας απέναντι σε όσους/ες βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής.
Απέναντι σε όλο αυτά τασσόμαστε με τη μεριά των αγωνιζόμενων, των αντιστεκόμενων, των εξεγερμένων, αναγνωρίζοντας την κοινή μας θέση, η οποία είναι απο την ίδια μεριά του οδοφράγματος απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με όσους αγωνιστές/ριες βρίσκονται στα χέρια του κράτους. Αγώνας μέσα και έξω από τα κελιά, για ένα κόσμο ισότητας-αλληλεγγύης-δικαιοσύνης-ελευθερίας, μέχρι και το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής.
Αλληλεγγύη στον αναρχικό-κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Σάββατο 5 Μαΐου, ΗΣΑΠ Θησείου, 1µµ
Παρασκευή 11 Μαΐου, 9πµ, συγκέντρωση στο Εφετείο (Αλεξάνδρας)
αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti
