ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, Σάββατο 10 Μάρτη 2018, 12µµ, Καμάρα-Θεσσαλονίκη

Η Αλληλεγγύη το όπλο των λαών

Σε Ελλάδα, Τουρκία, Μακεδονία ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία

Το «μακεδονικό ζήτημα» έρχεται και πάλι στο προσκήνιο εξαιτίας της επιδιωκόμενης διεύρυνσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δύο υπερκρατικών μηχανισμών οικονομικής και στρατιωτικής επιβολής, καθώς και των επιδιώξεων του ελληνικού κεφαλαίου και κράτους για προώθηση των οικονομικών συμφερόντων και της ηγεμονία τους στην ευρύτερη περιοχή. Το θέμα ξανανοίγει για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμφερόντων των κυρίαρχων, για αυτό υποκινούνται οι εθνικισμοί και από τις δύο πλευρές των συνόρων.

Τη στιγμή που εντείνονται η εξαθλίωση, ο έλεγχος, η εκμετάλλευση και οι αποκλεισμοί, το κράτος επιχειρεί να «συμφιλιώσει» εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους κάτω από την φαντασιακή κοινότητα του έθνους και να μας πείσει ότι ο εχθρός είναι εθνικός και όχι ταξικός.

Ο δικός μας εχθρός είναι το κράτος, το κεφάλαιο και οι φασιστικές εφεδρείες τους

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις ΕΚΧ Σχολείο, Libertatia και Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ

Με τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους και τον κόσμο του αγώνα απέναντι στον κόσμο της εξουσίας

Ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Ο δικός μας αγώνας είναι διεθνιστικός, ενάντια σε πατρίδες και σύνορα, ενάντια στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία.

Αποτελεί ταξικό, πολιτικό και διεθνιστικό μας καθήκον να γίνουμε το ανάχωμα στους ντόπιους και ξένους εθνικισμούς και στο νέο κύμα εθνικιστικού παραληρήματος που ξερνάνε ΜΜΕ, εκκλησία, κόμματα.

Απέναντι στους γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς των κρατών, που έχουν μετατρέψει τον πλανήτη σε εμπόλεμη ζώνη, να προτάξουμε την αλληλεγγύη των λαών και να βροντοφωνάξουμε ότι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους.

Να αντιτάξουμε απέναντι στα κατακερματισμένα και ματωμένα Βαλκάνια των κρατών, μια βαλκανική χερσόνησο απαλλαγμένη από τις ουλές των συνόρων και των θρησκευτικών και εθνικιστικών διαχωρισμών, τα Βαλκάνια ως χώρο ελεύθερης μετακίνησης ντόπιων και μεταναστών, τα Βαλκάνια ως μια ενιαία κομμούνα, τα Βαλκάνια των από τα κάτω.

Διεθνιστικοί αγώνες ενάντια στον εθνικισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.

ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 10 Μάρτη 2018, 12µµ, Καμάρα-Θεσσαλονίκη

---

Solidarity is our weapon

In Greece, Turkey and Macedonia, the enemy lies in banks and ministries

The name issue of the neighbor country has come again to the front due to the pursued enlargement of the EU and NATO, two supranational mechanisms of economic and military power, as well as the greek capital’s lust for further expansion in the country of Macedonia. In other words, the name issue was again re-opened to serve economic, military and political interests of those in power. For this reason, nationalisms and polarization are set in place on both sides of the borders. At the same time as poverty, control, exploitation, and exclusions are intensified, the greek state attempts to establish social “peace” amongst exploiters and the exploited in the imaginary community of the nation and through the narrative that “our” enemy is a national threat and not class struggle.

Our enemy is the state, capital, and their fascist reserves

Solidarity with the Free Social Center Scholio, Libertatia squat and the self-organized theater Empros

Our allies are the squats, the self-organized projects and those who struggle against the world of power

Our struggle is against exploitation and repression of humans by humans, for a world of equality, solidarity, justice and freedom. Our struggle is internationalist, against homelands and borders, against nationalism and xenophobia.

It is our class, political and internationalist duty to become the blockade against local and foreign nationalisms as well as against the new wave of nationalist delusion generously produced by media, the church and political parties concerning the so-called “Macedonia issue”.

Against geopolitical state antagonisms, which have turned the planet into a war zone, we shall raise solidarity amongst people and we shall make clear to them that we will not become a meatloaf for their weapons.

Instead of a divided and bloody Balkans of nation-states, we shall work for a Balkan peninsula without scars of borders and religious/nationalist divisions. We shall work for making the Balkans a space for free movement for both locals and migrants, the Balkans as a great Commune, the Balkans of those without power…

International struggles against nationalism, fascism and war, for the subversion of state and capitalist barbarism.

For the social revolution, for anarchy and communism

BALKAN-INTERNATIONALIST RALLY

SATURDAY MARCH 10, 12.00, KAMARA, THESSALONIKI

Anarchist group from Athens, Vogliamo tutto e per tutti

vogliamotutto.espivblogs.net

Continue scrolling for the group’s text in Greek and in English:

Ακολουθεί το κείμενο της συλλογικότητας στα ελληνικά και στα αγγλικά:

Σε Ελλάδα, Τουρκία, Μακεδονία ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία.

Η Αλληλεγγύη το όπλο των λαών.

«Πατριωτισμός είναι η αρχή με την οποία δικαιολογούμε την εκπαίδευση αδίστακτων δολοφόνων» Λέων Τολστόι

Δεν είναι θεμιτό να καλύψουμε τα ακάλυπτα και να ωραιοποιήσουμε καταστάσεις. Προφανώς και όσοι συμμετείχαν στα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας για το «μακεδονικό ζήτημα» δεν ήταν κατά πλειοψηφία φασίστες. Αν ήταν φασίστες, η Ελλάδα αυτή την στιγμή θα βρισκόταν σε εμφύλιο πόλεμο. Κάπου εδώ όμως αρχίζει το επικίνδυνο του πράγματος. Όπως σημειώθηκε «η πολιτική ηγεμονία δεν αφορά πλειψηφία αλλά περιεχόμενο. Και την ηγεμονία την είχε ξεκάθαρα ο φασισμός». Τα συλλαλητήρια έδωσαν την αφορμή σε έναν ετερόκλητο συρφετό και τα δεξιά κατακάθια να συσπειρωθούν υπό τη σκέπη του πατριωτισμού, της εθνικής ενότητας και της ύπαρξης ενός φαντασιακού εξωτερικού εχθρού. Οι συμμετέχοντες στα συλλαλητήρια, ναι αυτοί οι όχι φασίστες, βρέθηκαν (ακόμα και αν δεν το παραδέχονται και εθελοτυφλούν) πλάι πλάι με ακροδεξιούς κομματικούς, με νεοναζί, με στρατιωτικούς, με την εκκλησία και με πολλές άλλες γραφικές παρουσίες του ακροδεξιού θιάσου, ισχυροποιώντας και κοινωνικοποιώντας το δόγμα ΠΑΤΡΙΣ- ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, τον εθνικισμό ντυμένο στο ανάλαφρο σάλι του πατριωτισμού και τις φασιστικές ομάδες κρούσεις. Τα συλλαλητήρια, λοιπόν, πλαισιώθηκαν από τα πιο βίαια στοιχεία της ελληνικής ακροδεξιάς (ναζί, αυτόνομοι φασίστες, ακροδεξιοί χούλιγκαν κ.α.), οι οποίοι με τις πλάτες της αστυνομίας βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στον κόσμο του αγώνα, σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους όπως το ΕΚΧ Σχολείο και το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ και να πυρπολήσουν την κατάληψη Libertatia.

Ας μη γελιόμαστε, στην Θεσσαλονίκη την Κυριακή 21 Γενάρη και στην Αθήνα την Κυριακή 4 Φλεβάρη 2018, ενεργοποιήθηκαν ΟΛΑ τα συντηρητικά αντανακλαστικά αυτής της κοινωνίας και ο πατριωτισμός αποτέλεσε το όχημα με το οποίο επιχειρήθηκε να συσπειρωθεί το σκορποχώρι της ελληνικής ακροδεξιάς, εκπροσωπούμενο από σοβαρούς στρατηγούς και υπό την ευλογία των εν χριστώ αδελφών. Και όλα αυτά μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια. Ο απόστρατος Φράγκος Φραγκούλης (που μεταξύ άλλων το 2011 στο Κιλκίς έβαλε στρατιώτες του ΕΣ να ντυθούν ΜΑΤ για να εκπαιδευτούν στην αντιμετώπιση διαδηλώσεων) δήλωσε πως «δεν υπηρετεί κόμματα, υπηρετεί μόνο την πατρίδα». Η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί το πιο ενδεικτικό πρακτικό παράδειγμα του πως ο πατριωτισμός υπηρετεί τον εθνικισμό, ώστε ο δεύτερος να διεμβολίσει την κοινωνία και να στρογγυλοκαθίσει πάνω στο δημοκρατικό τόξο. Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Εν τέλει τα συλλαλητήρια λειτούργησαν σαν μια συμφωνική ορχήστρα όπου ο όχλος-χυλός πατριωτών ψηφοφόρων, ψεκασμένων, χριστιανοταλιμπάν, μακεδονομάχων και απολιτίκ πανηγυρτζήδων με μαεστρία αβάνταρε το εθνικιστικό κρεσέντο και την γραμμή κρούσης, τα πρώτα βιολιά, τους νεοναζί της χρυσής αυγής, τους φασίστες χούλιγκαν.

Αδιαμφισβήτητα, ο μεγάλος κερδισμένος των συλλαλητηρίων ήταν ο φασισμός που έκανε επίδειξη ηγεμονίας φορώντας μανδύα πατριωτισμού. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίοδο που πνέει ούριος άνεμος για την ακροδεξιά στον δυτικό κόσμο και τα κινήματα των από τα κάτω αδυνατούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Οι εξελίξεις βρίσκονται μπροστά μας. Το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας έρχεται και πάλι στο προσκήνιο εξαιτίας της επιδιωκόμενης διεύρυνσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δύο υπερκρατικών μηχανισμών οικονομικής και στρατιωτικής επιβολής. Η Ελλάδα είναι ήδη μέλος των δύο αυτών μηχανισμών και η Μακεδονία επιδιώκει την ένταξή της. Μέσω της διαπραγμάτευσης, για το όνομα και τα δύο κράτη στοχεύουν να πετύχουν πιο ευνοϊκούς όρους και να ισχυροποιήσουν τη θέση τους το ένα απέναντι στο άλλο εντός της μελλοντικής τους συμμαχίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ταυτόχρονα καθοριστικές για την διαμόρφωση της κατάστασης και της επανεκκίνησης του «μακεδονικού ζητήματος» είναι οι επιδιώξεις τόσο του ελληνικού κεφαλαίου, για περαιτέρω επέκταση στην γείτονα χώρα, όσο και του ελληνικού κράτους για την προστασία και προώθηση των οικονομικών του συμφερόντων και την ηγεμονία στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον ρόλο του τουρκικού κράτους, το οποίο επιχειρεί να προωθήσει τους δικούς του σχεδιασμούς τόσο στα Βαλκάνια όσο και στη Μέση Ανατολή. Δηλαδή το θέμα ξανανοίγει για την εξυπηρέτηση των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμφερόντων των κυρίαρχων. Για αυτό υποκινούνται οι εθνικισμοί και από τις δύο πλευρές των συνόρων και δημιουργείται πόλωση. Τη στιγμή, λοιπόν, που νομοθετούνται όλο και πιο αυταρχικοί νόμοι οι οποίοι εντείνουν συνεχώς την εξαθλίωση, τον έλεγχο, την εκμετάλλευση, τους αποκλεισμούς και οδηγούν όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια στην περιθωριοποίηση, το κράτος επιχειρεί να μας αποπροσανατολίσει, προσπαθώντας να συμφιλιώσει εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους κάτω από την φαντασιακή κοινότητα του έθνους και να μας πείσει ότι ο εχθρός είναι εθνικός και όχι ταξικός. Ο Σάμιουελ Τζόνσον είπε κάποτε: «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων». Εμείς λέμε σήμερα:  «όσο πιο πολύ σου κλέβουν τη ζωή τόσο σε ταΐζουν με έθνος και φυλή». Το δίλημμα που πρέπει να τεθεί σε όλους και όλες είναι: ή θα είμαι με την εξουσία που μιλάει για πατριωτική ευθύνη και καλεί σε εθνική συνοχή ή θα είμαι με το αγωνιστικό και ανατρεπτικό κομμάτι της κοινωνίας. Γιατί ο εχθρός δεν είναι εθνικός, είναι ταξικός. Για αυτό ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τις φασιστικές εφεδρείες τους. Περνάει και μέσα από την αποδόμηση της πατριωτικής φενάκης, αλλά και την συνεχή διεκδίκηση του αστικού χώρου, όπου πρέπει να αμφισβητήσουμε με τον λόγο μας, να αναχαιτίσουμε με τις δράσεις μας και να απομονώσουμε τους κάθε λογής φασίστες. Με παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους συγχρωτισμού, στις πλατείες και στα καφενεία, σε κάθε σπιθαμή του δημόσιου χώρου. Ο δικός μας αγώνας είναι ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Ο δικός μας αγώνας είναι διεθνιστικός, ενάντια σε πατρίδες και σύνορα, ενάντια στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία.

Παρόλο τα μεγάλα νούμερα των συμμετεχόντων στα συλλαλητήρια και τον εμπρησμό της κατάληψης Libertatia, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι τόσο στην Αθήνα όσο και στην Θεσσαλονίκη συγκροτήθηκε ένα εντυπωσιακό αντιφασιστικό μέτωπο. Οι επιθέσεις των φασιστών σε κατειλημμένους και αυτοοργανωμένους χώρους, πάντα με την ανοχή και την κάλυψη της αστυνομίας, αντιμετωπίστηκαν στην πλειοψηφία τους αποτελεσματικά και ισοπεδωτικά από ένα οργανωμένο, αποφασισμένο, πολύμορφο και μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα. Ο κόσμος του αγώνα τόσο κατά την διάρκεια των συλλαλητηρίων, όσο πριν και μετά, έδειξε τα αντανακλαστικά του και δεν επέτρεψε στους φασίστες να μετατρέψουν το εθνικιστικό τους πανηγυράκι σε μια ημέρα νίκης για αυτούς.

Οι μέρες που έρχονται είναι ιδιαίτερες. Αποτελεί ταξικό, πολιτικό και διεθνιστικό μας καθήκον να γίνουμε το ανάχωμα στους ντόπιους και ξένους εθνικισμούς και στο νέο κύμα εθνικιστικού παραληρήματος που ξερνάνε ΜΜΕ, εκκλησία, κόμματα με αφορμή το «μακεδονικό ζήτημα». Απέναντι στους γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς των κρατών, που έχουν μετατρέψει τον πλανήτη και κυρίως την Μέση Ανατολή σε εμπόλεμη ζώνη, να προτάξουμε την αλληλεγγύη των λαών και να βροντοφωνάξουμε ότι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους. Να αντιτάξουμε απέναντι στα κατακερματισμένα και ματωμένα Βαλκάνια των κρατών, μια βαλκανική χερσόνησο απαλλαγμένη από τις ουλές των συνόρων και των θρησκευτικών και εθνικιστικών διαχωρισμών, τα Βαλκάνια ως χώρο ελεύθερης μετακίνησης ντόπιων και μεταναστών, τα Βαλκάνια ως μια ενιαία κομμούνα, τα Βαλκάνια των από τα κάτω.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις ΕΚΧ Σχολείο, Libertatia  και Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.

Με τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους και τον κόσμο του αγώνα απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.

Διεθνιστικοί αγώνες ενάντια στους εθνικισμούς, τον φασισμό, την μισαλλοδοξία και τους πολέμους των κυρίαρχων, για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.

ΠΑΝΒΑΛΚΑΝΙΚΗ-ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 10 Μάρτη 2018, 12µµ, Καμάρα-Θεσσαλονίκη

---

Solidarity is our weapon

In Greece, Turkey and Macedonia, the enemy lies in banks and ministries

“Patriotism is the principle that will justify the training of wholesale murderers”, Leo Tolstoy

We will not beautify the situation. It is more than evident that those who participated in the two rallies for the “Macedonian issue” in Athens and Thessaloniki are not fascists in their majority. If most of them were fascists, Greece would have entered a civil war by now. Here starts the dangerous part, however. Someone stated that “political hegemony does not concern majorities, but content. It is clear that fascism was hegemonic in those two rallies”. The rallies provided the opportunity to a heterogeneous rabble and the right-wing scums of the greek society to mobilize under the flag of patriotism, of national unity, and the threat of an imaginary foreign enemy. Those who participated in the rallies, yes those non-fascists that we mentioned before, walked (even if they do not admit it) side by side with far-right party members, neo-Nazis, militaries, the church, and many other ludicrous personas of the far-right circus. Their presence in the rallies strengthened and normalized the HOMELAND-RELIGION-FAMILY dogma of the greek far-right, in other words, they legitimized nationalism dressed in the light cloak of patriotism. Simultaneously, the rallies were embraced by the most violent actors of the greek far-right (Nazis, autonomous fascists, far-right hooligans, and so on) who, with the tolerance of the police, found the opportunity to attack squatted buildings (such as the Libertatia squat in Thessaloniki that was burned down) and Free Social Centers (such as the Scholio in Thessaloniki and the self-organized theater Empros in Athens).

On January 21 in Thessaloniki and on February 4 in Athens, the most conservative limbs of the greek society were activated, using patriotism as the vehicle to mobilize the far-right extravaganza, as it is represented by “prestigious” generals and with the blessing of their christian brothers. Nevertheless, do not get us wrong. This short of mobilization was actually organized by the democratic axis (namely, the parties and parliamentary forces that take distance from the Nazis of Golden Dawn). The retired general Fragos Fragoulis [one of the main organizers of the rally in Thessaloniki and prominent member of the christian-patriot wing of the greek far-right. He was also in charge of a military exercise in 2011 in northern Greece, when soldiers were dressed as riot cops and practiced methods of demonstration repression] stated: “I do not serve any parties, I only serve our homeland”. This particular case constitutes the most expressive example of how patriotism serves nationalism, so the latter may penetrate society and become part of the democratic axis. This is not news. At the end of the day, the rallies acted as a symphonic orchestra where a heterogeneous mob of patriotic voters, conspiracy theorists, christian orthodox fundamentalists, and apolitical crowd consciously or not backed up the nationalist crescendo and sturmabteilung, the first violins, the neo-Nazis of Golden Dawn and fascist hooligans.

Undoubtedly, fascism was the great winner of the two rallies. The fascists succeeded in showing off their hegemony clothed in a cloak of patriotism. We experience a period where the far right is on the rise in the western world. At the same time, anarchist and leftist grassroots movements are unable to play an important role in the sociopolitical arena. There is more to come. The name issue of the neighbor country has come again to the front due to the pursued enlargement of the EU and NATO, two supranational mechanisms of economic and military power, as well as the greek capital’s lust for further expansion in the country of Macedonia. Greece is already a member of these mechanisms and Macedonia aspires to become one. Through the name negotiations, both states aim to achieve favorable conditions and to strengthen their position against each other in a future alliance within NATO and the EU.

In other words, the name issue is again re-opened to serve economic, military and political interests of those in power. For this reason, nationalism and polarization are set in place on both sides of the borders. At the same time as poverty, control, exploitation, and exclusions are intensified, the greek state attempts to establish social “peace” amongst exploiters and the exploited through the imaginary community of the nation and through the narrative that “our” enemy is a national threat and not class struggle. Samuel L Johnson once said, “Patriotism is the last refuge for a scoundrel”. We say, “At the same time as they steal your life, they feed you with nation and race”. The dilemma that we need to face is either we support the powerful who talk about patriotic responsibility and call for national unity or we are part of the antagonistic and subversive part of the society. Because the enemy is not a national threat. The enemy is in class struggle. Our enemy is the state, capital, and their fascist reserves. Our struggle does not only go through the deconstruction of the patriotic myth, but also through the continuous claim of the urban environment, where we have to question with our discourse and stop with our actions all kinds of fascists. We call for interventions and actions in our workplaces, schools, universities, public spaces, squares and coffee shops, in every centimeter of the public sphere. Our struggle is against exploitation and repression of humans by humans, for a world of equality, solidarity, justice and freedom. Our struggle is internationalist, against homelands and borders, against nationalism and xenophobia.

Despite the large numbers in the nationalist rallies and the burned down of Libertatia squat, we shall not forget that both Athens and Thessaloniki also showed an impressive antifascist stronghold. Despite their attempts to damage squats and social centers, the fascists were largely repelled by an organized, determined, multi-formed and militant antifascist movement. Antifa in Greece showed its reflexes and did not let the fascists turn the rally into a victory day for them. The message is clear: we will be there in front of them always.

The coming days are special. It is our class, political and internationalist duty to become the blockade against local and foreign nationalisms as well as against the new wave of nationalist delusion generously produced by media, the church and political parties concerning the so-called “Macedonia issue”. Against geopolitical state antagonisms, which have turned the planet and especially Middle East into a war zone, we shall raise solidarity amongst people and we shall make clear to those in power that we will not become a meatloaf for their weapons. Instead of divided and bloody Balkans of nation-states, we shall work for a Balkan peninsula without scars of borders and religious/nationalist divisions. We shall work for making the Balkans a space for free movement for both locals and migrants, the Balkans as a great Commune, the Balkans of those without power.

Solidarity with the Free Social Center Scholio, the Libertatia squat and the self-organized theater Empros

Our allies are the squats, the self-organized projects and those who struggle against the world of power

Against repression, poverty, fascism, xenophobia, nationalisms and the war of the powerful, we call for internationalist struggles for the subversion of state and capitalist barbarism, for the social revolution, for anarchy and communism.

BALKAN-INTERNATIONALIST RALLY

SATURDAY MARCH 10, 12.00, KAMARA, THESSALONIKI

Anarchist group from Athens, Vogliamo tutto e per tutti

vogliamotutto.espivblogs.net