Καμία ανακωχή με τους κάθε λογής πολιτικούς διαχειριστές.

Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται-ανατρέπεται.

Πορεία προς τη Βουλή και τα γραφεία της Ε.Ε. – Πέμπτη 18/6, Προπύλαια, 18:00

Η νέα διακυβέρνηση

Από τη στιγμή που άρχισε να διαφένεται η δημοσκοπική άνοδος του Σύριζα και η δυνατότητα για ανάδειξη του ως το νέο εκφραστή του σοσιαλδημοκρατικού πόλου, αρχίζει και η κατάλληλη προσαρμογή του στις απαιτήσεις ενός νέου συστημικού διαχειριστή που καλείται να ανορθώσει την πίστη στους απαξιωμένους πολιτικούς θεσμούς. Τα απαραίτητα στογγυλέματα επιταχύνθηκαν μετά και την εκλογική νίκη στις ευρωεκλογές του 2014 φθάνοντας στο αποκορύφωμά τους λίγο πριν τις εκλογές του Γενάρη.

Η μεταστροφή αυτή περιελάμβανε την κατάθεση διαπιστευτηρίων στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο ( ΣΕΒ, Ελληνοαμερικάνικο επιμελητήριο, Ένωση εφοπλιστών ) και τους υπερκρατικούς μηχανισμούς (ΔΝΤ,ΕΕ, ΕΚΤ ). Την ίδια τακτική ακολούθησε και για τα πιο συντηριτικά κομμάτια της κοινωνίας τάζοντας τους ευημερία και « ανάπτυξη» στα πλαίσια πάντα της ταξικής συνεργασίας και ειρήνευσης. Αυτή η προεκλογική σταδιακή μετακίνηση από τη ριζοσπαστική ρητορική προς τη συντηριτικοποίηση προμήνυε και τη στάση του Σύριζα ως κυβέρνηση. Οι προεκλογικές υποσχέσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης μετατίθενται συνεχώς προς τα πίσω. Η αύξηση των μισθών συνδέεται με την ανάκαμψη των αφεντικών, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ πάει για το 2016 και αν, τα εμπορικά συνεχίζουν να ανοίγουν 7 Κυριακές, η καταστροφή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών της Β.Α. Χαλκιδικής συνεχίζεται, η αστυνομία συνεχίζει να ρίχνει χημικά και πάει λέγοντας.           

Οι αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν μέσα στη συνθήκη της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης των τελευταίων χρόνων κατεστάλησαν με την εφαρμογή του δόγματος της μηδενικής ανοχής. Ο Σύριζα, έχοντας συμμετάσχει  ως κομμάτι αυτών των αντιστάσεων κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την ηττοπάθεια και το φόβο που προήλθε από την άγρια καταστολή των αγώνων υποσχόμενος μια φιλολαϊκότερη διαμεσολάβηση. Η μηδενική ανοχή των παραδοσιακών αστικών κομμάτων αντικαταστάθηκε από το εμπόριο ελπίδας και την αφομοίωση με σκοπό την υφαρπαγή της κοινωνικής συναίνεσης. Ωστόσο και επ΄αφορμής του πρώτου μεγάλου πολιτικού αγώνα που πραγματοποιήθηκε υπό τη νέα συνθήκη της νέας διακυβέρνησης από πλήθος πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας ενάντια στη κατασταλτική θωράκιση του κράτους και στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης και εξαίρεσης, η κυβέρνηση της αριστεράς δε δίστασε να πραγματοποιήσει 50 συλλήψεις και να εισβάλλει μέσα σε χώρο παναπειστημιακού ασύλου.

Η αντιμετώπιση αυτή αποτελεί δείγμα γραφής για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει η νέα διακυβέρνηση μελλοντικά τις αντιστάσεις και τους αγώνες που θα εκδηλωθούν. Το κράτος φαίνεται πως έχει συνέχεια παρά τα φληναφήματα περί εξανθρωπισμού και συμφιλίωσης των κατασταλτικών μηχανισμών με τους καταπιεσμένους. Η πορεία προς το σύγχρονο ολοκληρωτισμό δε διακόπτεται από αριστερές παρενθέσεις.

Νέοι διαχειριστές-νέες οικονομικές συνθήκες

Η πολιτική αυτή που εφαρμόζεται στο εσωτερικό δεν είναι ανεξάρτητη από τις επιλογές της κυβέρνησης στο θέμα των περίφημων διαπραγματεύσεων. Χειριζόμενη άψογα επικοινωνιακά αυτό το θέατρο των διαπραγματεύσεων, πλασάρει ένα πρόσωπο σκληρού διαπραγματευτή με μεγάλη δόση εθνικής ομοψυχίας και πατριωτισμού. Την ίδια στιγμή, με τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη αναγνωρίζει ως πρόοδο την επίθεση των τελευταίων χρόνων ενάντια στους καταπιεσμένους και δεσμεύεται για την αποπληρωμή του συνόλου του χρέους, ενώ προεκλογικά διαμήνυε τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του. Από τη στιγμή εκείνη μέχρι και σήμερα δρομολογείται η υπογραφή ενός νέου μνημονίου που θα συνεχίζει στους ρυθμούς της όξυνσης της οικονομικής εκμετάλλευσης και της καταπίεσης των από τα κάτω. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η προτεινόμενη αύξηση του ΦΠΑ, η κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, η αύξηση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης κ.α. Παράλληλα, οι δόσεις προς τους δανειστές πληρώνονται κανονικότατα ακόμη και με δέσμευση των αποθεματικών των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ, νοσοκομεία, ταμεία κλπ). Σημειωτέον, και παρά τις «δημοκρατικές» ευαισθησίες του Σύριζα, η δέσμευση των αποθεματικών έγινε εν μια νυκτί με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Η εσωτερική πολιτική της νέας κυβέρνησης δε θα μπορούσε να είναι και διαφορετική. Έχοντας αποδεχθεί ως συνομιλητές το πολιτικό προσωπικό των ευρωπαϊκών τραπεζών και πολυεθνικών και θεωρώντας δεδομένο το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο βασικός χαρακτήρας της εσωτερικής πολιτικής δε μπορεί παρά να είναι συντηρητικός και αντεργατικός. Δε μπορεί παρά να εξυπηρετεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανοικτά ή πιο συγκαλυμμένα τα συμφέροντα των από τα πάνω.

Υπάρχει ελπίδα για τους από τα κάτω;

Κάτι που έχει αποδείξει η ιστορία είναι ότι η κατάσταση των από τα κάτω δεν αλλάζει ούτε με κυβερνητικές εξαγγελίες, ούτε με αριστερούς λεονταρισμούς (χωρίς  κανένα πρακτικό αντίκρισμα όπως αποδεικνύεται). Οι υπερεθνικές ελίτ και οι διακρατικοί σχηματισμοί είναι αυτοί που δίνουν το τέμπο σύμφωνα με το οποίο κινούνται οι κυβερνήσεις και ιδίως οι υποτελείς των υπανάπτυκτων χωρών του νότου. Η αποδέσμευση από αυτούς τους μηχανισμούς και η άρνηση προσαρμογής και εναρμόνισης με τις επιταγές τους είναι ο μοναδικός δρόμος στον οποίο μπορούν να ελπίζουν οι από τα κάτω αν θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Αυτός ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και σίγουρα δεν θα μας οδηγήσει κανένας κυβερνητικός υπάλληλος του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ. Η κάθε κυβέρνηση το μόνο που θα προσπαθήσει να κάνει είναι να διασφαλίσει τα συμφέροντα των από τα πάνω, να διατηρήσει τα προνόμιά της και να εξασφαλίσει την ομαλή αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν  οι  ενδοεξουσιαστικές διαμάχες και οι λυκοφιλίες, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα  επικοινωνιακά παιχνίδια.

Πρέπει να ξαναπούμε ότι ο μοναδικός αρμόδιος και ικανός να διαχειριστεί τις ανάγκες του είναι ο ίδιος ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο εκμεταλλευόμενος. Καμία γραφειοκρατική και ιεραρχική ομάδα που διψάει για εξουσία δεν πρόκειται να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, είτε αυτή είναι «συντηρητική» και αντιδραστική είτε «προοδευτική». Η αυτο-οργάνωση και η αυτοδιεύθυνση της κοινωνίας μπορεί και πρέπει να αποδομήσει το κύρος και την εξουσία των κρατικών και οικονομικών θεσμών εάν η κοινωνία θέλει κάποτε να ζήσει εκτός ζυγού των κάθε λογής πολιτικών εξουσιαστών και οικονομικών αφεντικών.

Να αναδείξουμε και να βάλουμε μπροστά τα προταγματά μας για κοινωνική επανάσταση και συνολική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου και να σκιαγραφήσουμε το οραμά μας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, η οποία θα βασίζεται στις αρχές της ισότητας, της ελευθερία και της αλληλεγγύης. Για την αταξική και κομμουνιστική προοπτική που μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική ελπίδα για τους από τα κάτω.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

αναρχική συλλογικότητα vogliamo tutto e per tutti

στη Νέα Σμύρνη και τις γύρω περιοχές