Οι εργατικοί αγώνες δεν είναι ούτε νόμιμοι- ούτε παράνομοι είναι δίκαιοι
Στις 28 Μαρτίου 2017 στο πρόσωπο των 7 μελών του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) δικάζεται, στα δικαστήρια τις Ευελπίδων, το ίδιο το ΣΣΜ και οι ανυποχώρητοι, αντιθεσμικοί, ριζοσπαστικοί και νικηφόροι ταξικοί αγώνες. Το ΣΣΜ δικάζεται για τη δράση του απέναντι στα αφεντικά των μαγαζιών Σαλαντίν και Βοτανοπωλείο για να καταβάλουν δεδουλευμένα, για να κολλήσουν τα ένσημα που δικαιούνται οι εργαζόμενοι-ες, για να δοθεί η αποζημίωση για αργίες και Κυριακάτικη εργασία, δηλαδή για τα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα που προβλέπει η εργατική νομοθεσίας. Την υπόθεση την έχει αναλάβει το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και οι κατηγορίες που έχουν ασκηθεί εναντίον του ΣΣΜ είναι εκβιασμός και ηθική αυτουργία σε εκβιασμό.
Παρ’ ότι ο αγώνας του ΣΣΜ στα συγκεκριμένα μαγαζιά ήταν νικηφόρος και οι εργαζόμενοι-ες κέρδισαν τις διεκδικήσεις τους, τα αφεντικά των εν λόγω μαγαζιών(μετά από συμβουλές της «ασφάλειας») προχώρησαν σε καταγγελία ότι εκβιάστηκαν. Από τότε η υπόθεση πέρασε στην κρατική ασφάλεια που προχώρησε σε μια σειρά ενεργειών παρακολούθησης της δράσης του σωματείου, καταγράφοντας τα δημοσιευμένα κείμενα και τις δράσεις του και προειδοποιώντας διάφορα μαγαζιά για τις επικείμενες δράσεις του σωματείου.
Οι εν λόγω διώξεις αποτελούν μια ιδιαίτερη και πρωτοφανή αναβάθμιση της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους ενάντια σε συνδικαλιστικούς αγώνες. Βέβαια, δεν είναι μόνο τα ίδια τα αιτήματα αλλά και ο τρόπος που έχει επιλέξει το ΣΣΜ να αγωνίζεται που ενοχλεί καθώς πρόκειται για ένα σωματείο βάσης που αγωνίζεται αντιθεσμικά, ενάντια στην απάθεια και τη διαμεσολάβηση των ελεγχόμενων από το κράτος συνδικαλιστικών ηγεσιών(όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ) και προχωράει σε δράσεις δυναμικής διεκδίκησης του δίκιου των εργατών-τριών. Η εμπλοκή της Ασφάλειας σε εργατικούς αγώνες επιχειρεί λοιπόν να ποινικοποιήσει τον συνδικαλισμό βάσης αλλά και να επιβεβαιώσει πως είναι ακριβώς ο αντιθεσμικός και ταξικά προσανατολισμένος εργατικός αγώνας που ενοχλεί πραγματικά το κράτος και τα αφεντικά. Την εποχή της άγριας επίθεσης κράτους και αφεντικών στους εκμεταλλευόμενους η αναβάθμιση της καταστολής είναι αναμενόμενη. Η συνεχής υποτίμηση της εργασίας, το μεγαλύτερο ξεζούμισμα, η απαλλαγή από την όποια νομοθεσία προστασίας των συνδικαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων αποτελεί βασικό άξονα της εφαρμοζόμενης πολιτικής και δε μπορεί να περάσει παρά μόνο μέσα από την καταστολή καθώς οι αντιδράσεις είναι αναμενόμενες. Στο στόχαστρό της βρίσκονται όσοι κινούνται έξω από τις κρατικές νόρμες και τους μηχανισμούς αφομοίωσης των ταξικών αντιθέσεων. Ειδικά σε μια συγκυρία που επιχειρείται εκ νέου η επίθεση σε συνδικαλιστικά κεκτημένα (απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, ποινικοποίηση της απεργίας, δικαίωμα ανταπεργίας στα αφεντικά), η εν λόγω υπόθεση αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.
Η καταστολή ενάντια στο ΣΣΜ έρχεται να προστεθεί στον γενικότερο κατασταλτικό σχεδιασμό που αναβαθμίζεται συνεχώς τα χρόνια της συστημικής κρίσης και στόχο έχει την πλήρη καθυπόταξη της κοινωνίας στις επιταγές του κράτους και των αφεντικών και την επιβολή ενός καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης όπου η κάθε εστία αγώνα, ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα, θα επιχειρείται να καταστέλλεται. Από πλευράς μας δε μπορούμε παρά να ενισχύουμε με κάθε τρόπο και να συμμετέχουμε στους αγώνες που διεξάγονται από τους ίδιους τους εκμεταλλευόμενους οριζόντια, αντιθεσμικά, ριζοσπαστικά, μακριά από λογικές ανάθεσης και που είναι οι μόνοι που μπορούν να φέρουν νίκες για τους από τα κάτω.
Αλληλεγγύη στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων
Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά, καμιά ειρήνη με τα αφεντικά
Κοινωνική και ταξική αντεπίθεση μέχρι την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο
