Δίψα για ελευθερία, δίψα για τις στιγμές που θα έρθουν – Aλληλεγγύη με τον αναρχικό απεργό δίψας και πείνας Θάνο Χατζηαγγέλου

Ο αναρχικός Θάνος Χατζηαγγέλου βρίσκεται σε απεργία πείνας και δίψας από τις 19/12μετά την εκδικητική μεταγωγή του απο τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές της Νιγρίτας, απαιτώντας τη γνωστοποίηση του λόγου της μεταγωγής του και την επιστροφή του στις φυλακές Κορυδαλλού. Ο πραγματικός λόγος της εκδικητικής μεταγωγής του είναι η συμμετοχή του στον αγώνα που διεξάγεται εντός των τοιχών της δημοκρατίας, εδώ και δύο μήνες, ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα που ακόμη μια φορά επιχειρεί να ισοπεδώσει δικαιώματα των κρατουμένων και να συντρίψει κάθε δυνατότητα αντίστασης.

Continue reading

Posted in Αλληλεγγύη | Tagged , , , | Leave a comment

Αλληλεγγύη με τον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Πανό αλληλεγγύης με τον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη στις περιοχές του Νέου Κόσμου και της Νέας Σμύρνης από την αναρχική συλλογικότητα Vogliamo Tutto e per tutti

Posted in Στους δρόμους των γειτονίων μας | Leave a comment

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Την Τετάρτη 06/04/2022 κηρύχθηκε απεργία σε όλο τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η απεργία αφορούσε μεταξύ άλλων τις συνεχείς ανατιμήσεις και την ακρίβεια που πλήττει ολοένα και περισσότερο τους εκμεταλλευόμενους/-ες. Επιπλέον, είχε αντιπολεμικό περιεχόμενο, ζητώντας την παύση οποιασδήποτε πολεμικής εμπλοκής του ελληνικού κράτους και τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, επισημαίνοντας ότι οι εκμεταλλευόμενοι/-ες και καταπιεσμένοι/-ες δεν πολεμάμε για τα συμφέροντα των αφεντικών και των κρατών, παρά μόνο εναντίον τους. Τη Δευτέρα 11/04/2022, η Γενική Ταχυδρομική Κηφισίας προχώρησε σε απόλυση του συντρόφου Γ.Π, ο οποίος εργάζεται στο συγκεκριμένο κατάστημα από το 2016 και είναι συνδικαλιστικά ενεργός έκτοτε. Η επιλογή αυτή της εταιρείας έρχεται αμέσως μετά την απεργία της 06/04, στην οποία ο σύντροφος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του σωματείου του, Σωματείο Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), καθιστώντας την απόλυσή του εκδικητική. Ο σύντροφος αρνήθηκε να υπογράψει το χαρτί της απόλυσης και διεκδικεί με το σωματείο του την άμεση επαναπρόσληψή του. Λίγες ημέρες αργότερα, κατά τη διάρκεια εργατικής παρέμβασης-ενημέρωσης σε εργαζομένους της Γενικής Ταχυδρομικής για την απόλυση του συναδέλφου τους, 14 άτομα, μέλη της εργατικής συλλογικότητας «Νομάδες» και του ΣΒΕΟΔ προσαγάγονται και μεταφέρονται στη ΓΑΔΑ για έλεγχο.

Η Γενική Ταχυδρομική αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα του κλάδου των ταχυμεταφορών, όπου κατά την περίοδο των lockdown είδε τα κέρδη της να σπάνε κάθε προηγούμενο ρεκόρ, με αύξηση του όγκου παράδοσης εμπορευμάτων έως και 30%. Η συνθήκη αυτή εντατικοποίησε την εργασία των κούριερ, στις πλάτες των οποίων μετακυλίστηκε όλος αυτός ο όγκος δουλειάς. Και όσο τα κέρδη της εταιρίας αυξάνονταν, τόσο οι εργασιακές συνθήκες χειροτέρευαν. Πιέσεις για αυξημένη παραγωγικότητα, μη ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μειώσεις προσωπικού, εκδικητικές απολύσεις όσων διεκδικούν είναι μερικά παραδείγματα από το εργασιακό μοντέλο που κράτος και αφεντικά οραματίζονται και επιβάλλουν σε όλους και όλες τους/τις εκμεταλλεύομενους/-ες σε κάθε κλάδο εργασίας. Μάλιστα, τα αφεντικά τόλμησαν να γρονθοκοπήσουν εργαζόμενο που αντέδρασε στις αξιώσεις τους για μεγαλύτερη παραγωγικότητα στο κατάστημα των Γλυκών Νερών, μία πρακτική που την έχουμε δει να επαναλαμβάνεται κατά κόρον σε διάφορα εργασιακά κάτεργα. Οι συνθήκες γαλέρας όμως δεν σταματούν εκεί. Καθώς οι εργαζόμενοι/-ες με παλιές συμβάσεις εργασίας αποτελούν μεγάλο κόστος για την επιχείρηση, η Γενική Ταχυδρομική προσβλέπει να τους/τις αντικαταστήσει με νέους/-ες επισφαλώς εργαζόμενους/-ες από εργολαβικές εταιρείες και εκείνοι οι εργαζόμενοι/-ες που ανοιχτά αρνούνται να δεχθούν τις νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και διεκδικούν συλλογικά μέσα από τη συμμετοχή στα σωματεία τους, υπήρξαν πρώτοι/-ες στη λίστα των απολύσεων.

Όλα αυτά δεν συμβαίνουν εν κενώ. Προκύπτουν και εξελίσσονται σε ένα περιβάλλον διαρκούς απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, επισφάλειας και αβεβαιότητας. Ο νόμος Χατζηδάκη ήρθε για να επισφραγίσει και να επεκτείνει ένα καθεστώς εργασιακής ζούγκλας: ελαστική και 10ωρη εργασία, αύξηση του πλαφόν υπερωριών (από 96 στις 150 ώρες ετησίως), διευκόλυνση των απολύσεων, κατάργηση στην πράξη της Επιθεώρησης Εργασίας, παράκαμψη των Συλλογικών Συμβάσεων, όλα για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των αφεντικών. Όμως, ο αντεργατικός νόμος χτυπά στη ρίζα του το «αγκάθι» του συνδικαλισμού. Επιχειρεί το φακέλωμα των οργανωμένων σε σωματεία εργαζομένων (με τη δημιουργία ψηφιακού μητρώου), ποινικοποιεί τον έλεγχο του εργασιακού χώρου από τους/τις απεργούς (δυσχεραίνει απεργιακούς αποκλεισμούς και περιφρουρήσεις) και προστατεύει τους απεργοσπάστες, αυστηροποιεί σε βαθμό απαγόρευσης τους όρους για κήρυξη νόμιμης απεργίας και βάζει χέρι στο πως οι εργαζόμενοι/ες ψηφίζουν στις διαδικασίες τους για την κήρυξη απεργίας. Για το τελευταίο, προβλέπονται ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, πατώντας και πάλι πάνω στην επέκταση των καθεστώτων ψηφιοποίησης, τηλε-εργασίας και γενικά οποιασδήποτε τηλε-διαδικασίας διευρύνει την ψηφιακή εποπτεία και την παραγωγή δεδομένων, απομακρύνει τους εργαζόμενους/-ες μεταξύ τους, μειώνει τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης, τις ζυμώσεις τους, τις γειώσεις με τους χώρους ζωής και εργασίας τους.

Η συνθήκη αυτή ήρθε για να μείνει. Το κράτος και τα αφεντικά επιβάλλουν την αντικοινωνική τους ατζέντα, εξαπολύοντας ευθεία επίθεση σε εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένες. Όσο υπάρχει κράτος και κεφάλαιο, καμία εργατική κατάκτηση και καμία ελευθερία δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Η εξουσία θα προσπαθεί συνεχώς να βαθύνει την κυριαρχία και την εκμετάλλευση των από τα κάτω και εναπόκειται μόνο στους ακηδεμόνευτους αγώνες μας η επιτυχής αντίσταση και αντεπίθεση.

Μακριά από και κόντρα στις κρατικά ελεγχόμενες και αμειβόμενες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ενισχύουμε, συμμετέχουμε και στηρίζουμε τα σωματεία βάσης. Οι καθημερινές μας αντιστάσεις στην κυριαρχία, οι εναντιώσεις σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, εργασιακής, ταξικής, φυλετικής, έμφυλης είναι απαραίτητες. Η ταξική αλληλεγγύη, η ανάπτυξη δικτύων αλληλο-υποστήριξης των καταπιεζόμενων, η απελευθέρωση χώρων από το κράτος, η αποδόμηση της εθνικής συνείδησης και η ανάπτυξη της κοινής συνείδησης και συνειδητοποίησης των κοινών συμφερόντων των από τα κάτω, η αντιθεσμική και αδιαμεσολάβητη δράση σε κάθε γειτονιά, σε σχολεία, σχολές και κάθε κοινωνικό πεδίο, είναι όλα ψηφίδες στο πολύχρωμο ψηφιδωτό αντιστάσεων και οικοδόμησης σχέσεων που προωθούν την υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης. Αυτές οι αντιστάσεις είναι που πρέπει να διατηρηθούν και να επεκταθούν κόντρα στη δυστοπική κανονικότητα που η εξουσία θέλει να μας επιβάλλει.

ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Γ.Π- ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΣΒΕΟΔ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Posted in Κείμενα | Tagged , , , | Leave a comment

Σε Ελλάδα, Τουρκία, Ρωσία, Ουκρανία ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία. Για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Στις 24 Φεβρουαρίου, το ρωσικό κράτος ξεκινάει μια ευρείας κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση στα Ουκρανικά εδάφη, σπέρνοντας τη βία, τον θάνατο και τον πόνο που τα κράτη σκορπάνε όταν καταφεύγουν στο ανώτατο μέσο άσκησης εξουσίας και επιβολής, τη στρατιωτική ισχύ. Πολιτικοί στόχοι και υποδομές ισοπεδώνονται, άμαχοι χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες, ωμοί εκβιασμοί και τρομοκρατικές ενέργειες αποτελούν την φαρέτρα των κρατών εν καιρώ πολέμου, ενώ η αλήθεια θυσιάζεται στο βωμό χυδαίας προπαγάνδας. Με την έναρξη των εχθροπραξιών και παντελώς υποκριτικά, κέντρα εξουσίας και μεγαλοαφεντικά των ΜΜΕ στο δυτικό κόσμο αρχίζουν να αναπαράγουν το γνωστό παραμύθι περί κακών δράκων και καλών ιπποτών. Το φιλο-δυτικό αφήγημα αρχίζει να προπαγανδίζεται ασύστολα σε όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού.  Στο ρόλο των καλών ιπποτών είναι φυσικά τα «ειρηνοποιά» δυτικά κράτη με τις «φιλελεύθερες δημοκρατίες» και τα «προοδευτικά πολιτεύματα» ενώ στο ρόλο του κακού δράκου η «αυταρχική ρωσία». Ένα δίπολο που επιχειρεί να αποκρύψει ότι όλες οι εθνοκρατικές οντότητες διψάνε για έλεγχο και εξουσία, για διεύρυνση των σφαιρών επιρροής και για εξασφάλιση όλο και ευρύτερων πεδίων για οικονομική εκμετάλλευση από τα εκάστοτε αφεντικά. Ένα αφήγημα που υποκριτικά αποσιωπά τα εγκλήματα πολέμου, τις δολοφονίες, το ξεριζωμό και τους θανάτους αμάχων που οι δυτικοί σύμμαχοι έχουν επανειλημμένως διαπράξει τα τελευταία 30 χρόνια μέσα από «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» και «αποκαταστάσεις της δημοκρατίας». Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ το 1999, η εισβολή στο Αφγανιστάν από ΗΠΑ-Βρετανία το 2001, η εισβολή των ΗΠΑ και συμμάχων στο Ιράκ το 2003, ο βομβαρδισμός της Λιβύης από ΗΠΑ και Βρετανία το 2011, η συνενοχή των ΗΠΑ σε τακτικές λιμοκτονίας εναντίον αμάχων στην Υεμένη προς υποστήριξη των συμμάχων Σαουδαράβων πριγκήπων είναι μερικά από τα παραδείγματα εφαρμογής της δυτικής αντίληψης περί σταθερότητας, ευημερίας, και αυτοδιάθεσης των λαών: θάνατος και καταστροφή για να εξασφαλιστούν ευνοϊκά συμβόλαια για τις δυτικές πετρελαϊκές, τις κατασκευαστικές εταιρείες, τον έλεγχο διαδρομών υδρογονανθράκων, ή πώληση όπλων και υψηλής πολεμικής τεχνολογίας. Continue reading

Posted in Κείμενα | Tagged , , , , | Leave a comment

Αντιπολεμική Πορεία Τρίτη 15 Μαρτίου 18:30 | Μοναστηράκι

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ

Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία δεν αποτελεί απλά άλλο ένα στιγμιότυπο στο κάδρο των οξυνόμενων ενδοκυριαρχικών και κρατικών ανταγωνισμών-συγκρούσεων αλλά μια κομβική τους στιγμή που αναδιαμορφώνει τα εξουσιαστικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα σε πλανητική κλίμακα. Από τη μια πλευρά, το ρωσικό κράτος το οποίο επέλεξε να εισβάλει στρατιωτικά για να ενισχύσει την γεωστρατηγική του θέση στην παγκόσμια σκακιέρα, από την άλλη το ουκρανικό κράτος με τις φασιστικές-παραστρατιωτικές μονάδες του, το ΝΑΤΟ & η ΕΕ, που επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και των σχεδιασμών τους στην περιοχή. Για μία ακόμα φορά οι πολεμικές μηχανές σπέρνουν θάνατο και καταστροφή.

Το ελληνικό κράτος επέλεξε την εμπλοκή του στην πολεμική σύρραξη μέσω της αποστολής όπλων στο ουκρανικό καθεστώς, πιστοποιώντας επιθετικά τη σύνταξη του με το δυτικό μπλοκ κυριαρχίας και τη νατοϊκή πολεμική μηχανή, της οποίας αποτελεί γεωστρατηγικό βραχίονα στρατιωτικών επιχειρήσεων.

ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

                                      Οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένες/οι όπου γης δεν έχουμε κανένα λόγο να συνταχθούμε με κανένα κράτος ή μπλοκ κυριαρχίας, να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε πλευρά των ενδοκυριαρχικών πολέμων, να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών ελίτ. Αντίθετα έχει σημασία να αντιταχθούμε σε κάθε επίπλαστο διαχωρισμό εθνικό/φυλετικό/θρησκευτικό/έμφυλο και να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης τόσο σε περίοδο πολέμου όσο και κυριαρχικής «ειρήνης». Ο μόνος πόλεμος που αξίζει να συμμετέχουμε είναι ο κοινωνικός-ταξικός για τη συλλογική και ατομική απελευθέρωση.

ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι

Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικoτήτων, συνελεύσεων

Posted in Αφίσες, Κεντρικές Διαδικασίες | Tagged , , , | Leave a comment

Περί σχέσεων – Αλληλεγγύη στα τρία συντρόφια της 8ης Φλεβάρη

Θεσσαλονίκη, Άνω Πόλη, Τρίτη 8 Φλεβάρη, το σκηνικό γνώριμο, οι ρόλοι γνωστοί, τα συντρόφια αλλάζουν, οι σχέσεις ποινικοποιούνται, το κράτος έχει κατασταλτική, συκοφαντική και καταστροφική συνέχεια. Λίγο μετά το ξημέρωμα ένστολοι τρομοκράτες μπουκάρουν σε σπίτι και απαγάγουν τη Γεωργία Βούλγαρη και το Θάνο Χατζηαγγέλου ενώ αργότερα την ίδια μέρα προσαγάγουν το Παναγιώτη Καλαϊτζή. Τα τρία συντρόφια θα παραμείνουν για παραπάνω από μία μέρα στα γραφεία της αντιτρομοκρατικής υπό συνθήκες που κάθε κράτος το οποίο σέβεται τον εαυτό του «παρέχει» στους εχθρούς του: ψυχολογική και σωματική βία, απομόνωση, σιδερά δεσμά, κουκούλες και υποχρεωτική λήψη DNA. Τη Παρασκευή 11 Φλεβάρη και αφού οδηγήθηκαν στην ανακρίτρια, αποφασίζεται η προφυλάκιση και των τριών. Μετά από μερικές μέρες μεταφέρονται εκδικητικά στις φυλακές Κορυδαλλού, 500 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο κατοικίας τους και μακριά από τους/τις οικείους τους.

Η αφορμή; Η εμπρηστική ενέργεια στην είσοδο του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, για την οποία ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου και η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη (εν μέρη)  θα αναλάβουν την ευθύνη. Ο πραγματικός λόγος της προφυλάκισης όμως είναι για άλλη μια φορά το κατανοητό μένος αλλά και ο φυσιολογικός φόβος του κράτους για την αναρχία, για την γνήσια κοινωνική αντίσταση των υποκειμένων αυτών που έθεσαν τα εαυτά τους απέναντι στη διαρκή επίθεση της εθνοκρατικής εξουσίας και της θεοκρατικής πατριαρχίας, για όσα αντιστέκονται στο καπιταλισμό, τον εθνικισμό και τους ταξικούς διαχωρισμούς.

Δεν θα αναλύσουμε, ούτε θα υπερθεματίσουμε για την αυτονόητη αλληλεγγύη μας σε συντρόφια τα οποία διώκονται για μία δίκαιη ενέργεια όπως αυτή ενάντια στο ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου η Ορθόδοξη πανούκλα απειλεί το δικαίωμα στις αμβλώσεις, ξεπλένει γυναικοκτονίες, αποτελεί ορμητήριο βιαστών, κακοποιητών και παιδεραστών. Σε μια περίοδο όπου το εθνικιστικό μίσος, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί, και το ρατσιστικό δηλητήριο βάζουν στο στόχαστρο πληθυσμούς και επιφυλάσσουν πόνο και μιζέρια. Το κείμενο αυτό στοχεύει στις σχέσεις, στις πολιτικές, φιλικές και συντροφικές σχέσεις. Τις ίδιες ακριβώς σχέσεις που η αντιτρομοκρατική για πολλοστή φορά αποπειράται να ενοχοποιήσει, να δηλητηριάσει, να εκφοβίσει στο πρόσωπο του συντρόφου Παναγιώτη Καλαϊτζή.

Εν μέσω άλλου ενός κυνηγιού μαγισσών από το κράτος, είμαστε εδώ για να τιμήσουμε και να βάλουμε μπροστά τις σχέσεις μας. Τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης, τη συμπόρευση σε μια πορεία, τη περιπλάνηση στη πόλη για την αναχαίτιση του φασιστικού εσμού, τις αναλύσεις σε ένα μπαρ, τη πραγμάτωση της αλληλεγγύης, το αντίκρισμα της ανατολής πάνω σε μια ταράτσα μέσα στο καλοκαίρι… Γιατί είμαστε όλα αυτά και άλλα τόσα ταυτόχρονα, για τα οποία κανένα κράτος, καμία αντιτρομοκρατική δεν διαθέτουν καν τα εννοιολογικά εργαλεία για να συλλάβουν… Γιατί πέρα από τη πίστη, τη προσήλωση, και τη συνέπεια στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού, όπως έγραψε και ο σύντροφος, έχουμε και ευθύνη απέναντι στις σχέσεις μας.

 Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.

Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο πριονιστήριο;

Η θέση μας είναι μέσα δω σ’ αυτό το δάσος

με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς

με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.

 

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 1μμ στις φυλακές Κορυδαλλού

Δύναμη και αλληλεγγύη στα συλληφθέντα της 8ης Φλεβάρη… μέχρι να συναντηθούμε ξανά στα πεδία των μαχών!

Posted in Αρχική Σελίδα | Tagged , , | Leave a comment

Για την κρατική δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη

Το Σάββατο 24 Οκτώβρη τρεις νεαροί Ρομά 15, 16 και 18 ετών που επέβαιναν σε αυτοκίνητο στην περιοχή του Αιγάλεω αρνούνται να σταματήσουν σε αστυνομικό έλεγχο ομάδας ΔΙΑΣ. Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης οι αστυνομικοί διαβιβάζουν στο κέντρο ελέγχου ότι στο όχημα επιβαίνουν «νεαροί αθίγγανοι» και παραβαίνουν τις επαναλαμβανόμενες κατηγορηματικές εντολές του κέντρου ελέγχου να σταματήσουν. Η καταδίωξη καλύπτει περίπου 13 χιλιόμετρα μέχρι το Πέραμα όπου το καταδιωκομενο αυτοκίνητο εγκλωβίζεται από διερχόμενο λεωφορείο. Οι επτά αστυνομικοί της ΔΙΑΣ αφήνουν τις μηχανές και αρχίζουν να πυροβολούν κατά των τριών άοπλων ανήλικων αδειάζοντας τα όπλα τους (38 κάλυκες συλλέχθηκαν συνολικά), σκοτώνοντας ακαριαία τον συνοδηγό 18χρονο Νίκο Σαμπάνη με διαμπερές τραύμα στο θώρακα και στην κοιλιά, τραυματίζοντας σοβαρά τον 16χρονο στο πίσω κάθισμα, ενώ ο 15χρονος οδηγός κατάφερε να ξεφύγει στο χρόνο που ξαναγεμίζανε τα όπλα τους για να τον σκοτώσουν καθότι πυροβόλησαν και εναντίον του ενώ έτρεχε πεζός να ξεφύγει. Σφαίρες σφηνώθηκαν σε γειτονικά αυτοκίνητα και τοίχους καθότι το πιστολίδι άγριας δύσης πραγματοποιήθηκε μέσα σε κατοικημένη περιοχή.

Continue reading

Posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα | Leave a comment

Οχτώ χρόνια μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα

Αφίσα για την επέτειο οχτώ χρόνια μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το εφετείο της δίκης της Χ.Α. όπου η δεξιά τράβηξε τα λουριά στην παρακρατική της πτέρυγα, ενώ μεγάλο κομμάτι της αριστεράς έκανε λόγο για μία ιστορική αντιφασιστική νίκη. Την ίδια ώρα, το επαναστατικό αντιφασιστικό κίνημα καθιστούσε σαφές ότι ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο του αγώνα και όχι από το κράτος και τον καπιταλισμό, τα οποία διαχρονικά τον γεννάνε και τον θρέφουν.

Στην παρούσα συγκυρία, η μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που έχει κηρύξει το κράτος  επιτάχυνε την υποβάθμιση της ζωής και επέτεινε την εκμετάλλευση των από τα κάτω, με την εφαρμογή μίας σειρά μέτρων, απαγορεύσεων και συστημάτων ολοκληρωτικού ελέγχου. Με την πρόφαση της διαχείρισης μίας γενικευμένης κρίσης, το κράτος προώθησε την αντικοινωνική του ατζέντα. Εφάρμοσε απαγόρευση κυκλοφορίας και διαδηλώσεων, μετέτρεψε τους μπάτσους σε ρυθμιστές της δημόσιας ζωής, ενώ άφησε το ΕΣΥ υποστελεχωμένο και τη δασοπροστασία παραμελημένη, έχτισε φράχτες, επιτέθηκε σε καταλήψεις, πραγματοποιεί απαγωγές και επαναπροωθήσεις μεταναστών, κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό και θέτει σε ισχύ τις αναστολές εργασίας.

Σε αυτό το περιβάλλον, τα φασιστικά σκουπίδια επιλέγουν να κάνουν ξανά την εμφάνισή τους. Με αφορμή τους εμβολιασμούς και τις νέες προσφυγικές ροές ξεμυτίζουν ξανά διεκδικώντας χώρο στη δημόσια σφαίρα.

Σε αυτό το περιβάλλον υποτίμησης και εκμετάλλευσης, το καθήκον των από τα κάτω παραμένει ίδιο: Στεκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη ενάντια στις κανιβαλιστικές λογικές που προωθούνται από κράτος, κεφάλαιο και φασίστες. Οι καθημερινές μας αντιστάσεις στην κυριαρχία, οι εναντιώσεις σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, εργασιακής, φυλετικής, έμφυλης είναι απαραίτητες. Η ανάπτυξη δικτύων αλληλο-υποστήριξης των καταπιεζόμενων, η απελευθέρωση χώρων από το κράτος, η αποδόμηση της εθνικής συνείδησης και η ανάπτυξη της κοινής συνείδησης και συνειδητοποίησης των κοινών συμφερόντων των από τα κάτω, η συμμετοχή και στήριξη των σωματείων βάσης, η αντιθεσμική και αδιαμεσολάβητη δράση σε κάθε γειτονιά, σε σχολεία, σχολές και κάθε κοινωνικό πεδίο, είναι όλα ψηφίδες στο πολύχρωμο ψηφιδωτό αντιστάσεων και οικοδόμησης σχέσεων που προωθούν την υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης.

 

 

Posted in Αφίσες | Tagged , , , , , | Leave a comment

Από έναν αόρατο εχθρό σε έναν ορατό, τη διπλανή και το διπλανό μας, ή αλλιώς πως οικοδομείται ένα υγειονομικό απαρτχάιντ

Δύο χρόνια μετά την εμφάνιση του ιού SARS-CoV-2, διαπιστώνουμε ότι η διαχείριση της πανδημίας αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για το κράτος να πειραματιστεί και να εφαρμόσει αντικοινωνικές πολιτικές. Ο διαρκής συναγερμός της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης επιτάχυνε την υποβάθμιση της ζωής των από τα κάτω, με μία σειρά μέτρων, περιορισμών αλλά και συστημάτων ολοκληρωτικού ελέγχου που τέθηκαν σε ισχύ.

Continue reading

Posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα | Leave a comment

1Η ΜΑΗ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ-Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ: ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη. Τη λήθη που θέλει να επιβάλλει το κράτος και το κεφάλαιο για να μας πείσει ότι η κατάσταση αδικίας και εκμετάλλευσης ήταν πάντα η ίδια, κανείς ποτέ δεν την αμφισβήτησε και άρα κανείς δεν πρόκειται ποτέ να την αλλάξει.

Continue reading

Posted in Αρχική Σελίδα, Κείμενα | Leave a comment