ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ της ανάθεσης, της αντιπροσώπευσης, της κάλπικης ελπίδας, της δήθεν αλλαγής. ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ.

Κείμενο ενάντια στην ανάθεση, τη διαμεσολάβηση και την εκλογική διαδικασία, από την αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti. Τις τελευταίες βδομάδες πραγματοποιούνται παρεμβάσεις, από τη συλλογικότητα και σε συντονισμό με άλλες αναρχικές συλλογικότητες, στις γειτονιές του κέντρου, του Κουκακίου, των Πετραλώνων, του Θησείου, του Νέου Κόσμου, της Νέας Σμύρνης με μοίρασμα κειμένων και αφισοκολλήσεις. Οι παρεμβάσεις θα συνεχιστούν και την επόμενη βδομάδα στέλνοντας το μήνυμα: Συμμετοχή στα κοινά σημαίνει ΑΠΟΧΗ από τις εκλογές της ανάθεσης, της αντιπροσώπευσης, της κάλπικης ελπίδας, της δήθεν αλλαγής. Μοναδικός/ή αρμόδιος/ια και ικανός/ή να διαχειριστεί τη ζωή του/της είναι ο ίδιος/α ο καταπιεσμένος/η, ο εκμεταλλευόμενος/η.

Ακολουθεί το κείμενο της την αναρχικής συλλογικότητας Vogliamo tutto e per tutti ενάντια στις εκλογές και την ανάθεση:

Μην επιλέγεις τον δυνάστη σου! Αποχή από τις εκλογές!

Συμμετοχή στα κοινά σημαίνει ΑΠΟΧΗ από τις εκλογές της ανάθεσης, της αντιπροσώπευσης, της κάλπικης ελπίδας, της δήθεν αλλαγής.

«Ψηφίστε εμάς, για να μην έρθει η δεξιά», «ψηφίστε αυτούς, για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ», «ψηφίστε τους τάδε, για να μην ενισχυθούν οι φασίστες», «ψήφισε τους δείνα, για να ενισχυθεί η φωνή σου», «ψήφισε τον φούφουτο, για ένα καλύτερο μέλλον», «ή με τους φασίστες ή με εμάς», «με εμάς για να ξεβρομίσει ο τόπος», «ιδιωτικοποιήσεις ή κοινωνικό κράτος».

Αμέτρητα τα ψευτοδιλήμματα που επαναφέρει για άλλη μια φορά ο αστικός εσμός με αφορμή τις επικείμενες εκλογές. Διλήμματα που κατασκευάστηκαν και σερβιρίστηκαν ξαναζεσταμένα για πολίτες χειροκροτητές. Μετά τις κυβερνήσεις εθνικής ενότητας, τους διορισμένους πρωθυπουργούς, το δημοψήφισμα που ξανανομιμοποίησε κοινωνικά τους θεσμούς της αντιπροσώπευσης, η κοινοβουλευτική κανονικότητα θυμίζει ξανά τα λαμπρά και δικομματικά 1980ς/1990ς. Τεχνητή πόλωση γύρω από ανύπαρκτα ζητήματα όπως η ασφάλεια των πολιτών, παροχολογία, πλειοδοσία μεταρρυθμίσεων, μαυρογιαλούριες υποσχέσεις, βερμπαλισμοί, φασιστικές κορώνες. Ολόκληρο το φάσμα του κοινοβουλευτισμού σε προεκλογικό παροξυσμό παπάντζας. Προεξέχοντα ρόλο διαδραματίζουν τα Μ.Μ.Ε., τα οποία αποτελούν κυρίαρχο μέσο χειραγώγησης των από τα κάτω. Μέσω του θεάματος, της προπαγάνδας, της κατασκευής ειδήσεων και «γεγονότων», εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εξουσίας. Οι αμέτρητοι διεκδικητές της επενδύουν χρόνο και πολύ χρήμα σε προπαγανδιστικές καμπάνιες καλώντας όλους και όλες εμάς να «συμμετέχουμε» στο πανηγυράκι της δημοκρατίας, εναποθέτοντας ένα κομμάτι χαρτί σε ένα ξύλινο κιβώτιο κάθε τέσσερα χρόνια. Ο θεσμός των εκλογών παρουσιάζεται ως το κορυφαίο μέσο πολιτικοποίησης, όπου οι ψηφοφόροι συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων και γίνονται δήθεν συνδιαχειριστές της εξουσίας. Η συμμετοχή στις εκλογές μετατρέπεται σε ταυτόσημο της έννοιας της πολιτικής. Οι ψηφοφόροι κατά αυτό τον τρόπο γίνονται κοινωνοί του κράτους και οι βουλευτές, οι αντιπρόσωποί τους επί γης… Δημοκρατία λοιπόν, ή απλά η γιορτή της διαμεσολάβησης και της ανάθεσης!

Η συμμετοχή στις εκλογές αποτελεί άρνηση της δικής σου αυτοδιεύθυνσης. Η ψήφος αρμόζει σε παθητικούς καταναλωτές, οι οποίοι αναθέτουν σε επαγγελματίες «επαΐοντες» την διαχείριση των πάντων. Οι αιρετοί αντιπρόσωποι αφού εκλεγούν χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, από ρουσφέτια και υποσχέσεις μέχρι απευθείας μεροκαματάκια, καλούνται να νομοθετήσουν και να εφαρμόσουν πολιτικές επί παντός επιστητού καθορίζοντας κάθε πτυχή της ζωής μας. Η συμμετοχή στις εκλογές λειτουργεί ως μέσο νομιμοποίησης και παθητικής υποστήριξης του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Οι εκλογές δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από έναν μηχανισμό κατασκευής συναίνεσης. Η μόνη επιλογή που γίνεται μέσω των εκλογών, είναι αυτή του δυνάστη και οι αιρετοί, ανεξαρτήτως προθέσεων, λειτουργούν ως εκπρόσωποι του κεφαλαίου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το πόσοι επαγγελματίες πολιτικοί εμπλέκονται σε σκάνδαλα διαπλοκής με ιδιωτικές εταιρίες (Siemens, NOVARTIS, ΑΚΤΩΡ, THALES, Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, ΜΕΒΓΑΛ, Deutsche Telekom μερικά παραδείγματα), αλλά και τα φαινόμενα ακραίου πλουτισμού των μελών της «εθνικής αντιπροσωπείας». Είτε μικρές είτε μεγάλές οι δυνάμεις που προωθούν την ανάθεση, θα συστρατεύονται πάντα και θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτό δεν αποτελεί ελληνικό ατύχημα ή εξαίρεση, αλλά την ουσία του κοινοβουλευτισμού.

Μοναδικός/ή αρμόδιος/ια και ικανός/ή να διαχειριστεί τη ζωή του/της είναι ο ίδιος/α ο καταπιεσμένος/η, ο εκμεταλλευόμενος/η. Καμία γραφειοκρατική και ιεραρχική ομάδα που διψάει για εξουσία, είτε «συντηρητική» είτε «προοδευτική», δεν πρόκειται να μεριμνήσει για τις ανάγκες των από τα κάτω. Ως αναρχικοί/ές, θεωρούμε ασυμβίβαστη την καθημερινή πάλη ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο με τη συμμετοχή στις εκλογές. Η λογική του «το μη χείρον βέλτιστον» μας είναι ξένη. Η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες κοστίζει σε ιδεολογική συνέπεια, αλλά και πολιτική δυναμική. Στόχος μας δεν είναι απλά η αποχή από τις εκλογές, αλλά και η επανοικειοποίηση της πολιτικής και η ταύτιση της με αδιαμεσολάβητες διαδικασίες, με την αυτοοργάνωση και την αντιιεραρχία. Εξάλλου η ιστορία των από τα κάτω έχει δείξει ότι η όξυνση των αδιαμεσολάβητων αγώνων μακριά από και ενάντια σε θεσμικές αυταπάτες είναι η μόνη διέξοδος για τους καταπιεσμένους/ες και εκμεταλλευόμενους/ες για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα τους και να αντισταθούν στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η λύση για εμάς δεν είναι να τους «ταράξουμε στην δημοκρατία», αλλά να απέχουμε από την γιορτή τους και να αντιστεκόμαστε έμπρακτα στις επιταγές τους. Απέναντι στα ψευτοδιλήμματα, τους ανταγωνισμούς μεταξύ των καταπιεσμένων και την ψευδεπίγραφη πόλωση που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο μέσω του κοινοβουλευτισμού, απαντάμε με αλληλεγγύη, αυτοοργανωμένες δομές, συνελεύσεις γειτονιάς, πολιτικά στέκια, σωματεία βάσης, αντιιεραρχικές συλλογικότητες, κομμούνες και την επανάσταση της κάθε μέρας.

Γιατί η απόχη από τις εκλογές για εμάς σημαίνει συμμετοχή στα κοινά.

Αυτοοργανωμένοι, αντιιεραρχικοί, ριζοσπαστικοί αγώνες για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.

αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti

This entry was posted in Κείμενα. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *